همگانی مشاعره با اشعار خودتان

[مژگان چکنه]

می‌روی و از من، کاری ساخته نیست
آب می‌شوی و زین تن، کاری ساخته نیست

تو نباشی نخواهم این جهان را
خواب شب نیاید به چشمانم تا نبینم تورا

 

[emily]

آرزوی من، اینست که نزدم باشی..
یار دیرینم، جان شیرینم باشی.
یخ وجودم نزدت آب زلال است؛
تیر سخنم، نزدت رز و گلایل است.

 

[دلارام]

شده از دردِ دلت نیاری به لبت حتی آه
شده از رنج ِ دلت تیری بکشد قلبت ،نیاری به لبت حتی آه
شده از دردِچشمان تَرَت‌بسوزد جگرت،نیاری به لبت حتی آه
شده از لرزِ بدنت بگیرد در آغوش دستهای سردت ،نیاری به لبت حتی آه
شده از کوبش ضربان قلبت،آرام نگیرد بدنت،نیاری به لبت حتی آه
شده لز نجواهای زیرِه‌لبت،گُربگیرد بدنت درخلقهی بازوان خودت،نیاری به لبت حتی آه
شده از تحمل اینهمه درد رنج ومصیبتهای عمرت ،بکشی فریاد در آغوش بالِش سرت دراتاقت و بیاری به لبت آه عمیقی که بسوزد دیواره اتاقت اما دوباره نگذاری که گوشی بشنود وچشمی ببیند،چون خداست که میبیندوناظرست وهمین کافی وبس است.

 

[emily]

تمام زندگی‌ام درد بود و درد.
سراسر حیاتم رنج بود و رنج.
گفتم دل ز نفرت پر کنم تا جا بهر درد نماند.
لکن نصیبم تنها درد بود و درد.

 

[Kuhiyar.K]

تمام زندگی‌ام درد بود و درد.
سراسر حیاتم رنج بود و رنج.
گفتم دل ز نفرت پر کنم تا جا بهر درد نماند.
لکن نصیبم تنها درد بود و درد.

در دیار ما یک رنگ باش،
میدانم رنگین کمان بسیار زیباست.
لیک یکرنگی انسان برای انسان زیباست..

 

[مژگان چکنه]

در دیار ما یک رنگ باش،
میدانم رنگین کمان بسیار زیباست.
لیک یکرنگی انسان برای انسان زیباست..

تا نباشد درد و غصه شب بیداری را می‌خواهم چکار؟
تا نباشد حسرت گذشته سر بر بالین گریستن را می‌خواهم چکار ؟

 

[Kuhiyar.K]

تا نباشد درد و غصه شب بیداری را می‌خواهم چکار؟
تا نباشد حسرت گذشته سر بر بالین گریستن را می‌خواهم چکار ؟

راه رفته را اکنون چاره نیست،
راه باقی مانده را بی‌اندیش..