همگانی مشاعره با اشعار خودتان

[Roxana]

سلام، گفتم شاید دوست داشته باشید از خودتون یک بیت شعر بنویسید و باهمدیگه مشاعره کنید.
برای همین تاپیک رو زدم.​

 

[Roxana]

همانا عاشقی در دلِ یار، مرفت
اما تو، ندانسته دل‌دار شدی و رفت

 

[مستـآنـه]

تو همانی که مرا جان و جهانی
لیک جان و جهانم تو چرا دور چنانی؟

 

[دلارام]

یار من همراه من، اینقدر بی تابی مکن
خسته ام زین دردها. بامن ناسازگاری مکن

 

[دلارام]

دلتنگم برای ثانیه هایی که گذشت
هرچند با گله و بغض و تنهایی گذشت
حداقل بودی ،شنیدی و دیدی
ولی حالا دلی که سرشار از حرفه و رازه
باید واسه خودش تنها بخونه و منتظر بمونه...
منتظره خوده واقعیش که باز لبریز از عطره زندگی برگرده...
وقت تنگه وعقربه های ساعت بی وقفه می چرخه
دلم در سینه بی تابه و چقدر این حس درد ناکه...

 

[emily]

هرچه تسخیرم کند، نزدت کنم فراموش.
گویی به صداهای ذهنم، تشر می‌زنی:"خموش."

 

[حنانه سادات هاشمی]

هرچه تسخیرم کند، نزدت کنم فراموش.
گویی به صداهای ذهنم، تشر می‌زنی:"خموش."

شاید که روز در شب صدا کند کران را
شاید بهار از عشق ویران کند جهان را

 

[دلارام]

تنهایی ام چون خون در رگ های من است
در هر شریان ،در دهلیزهای قلبم با من است

چون موج دریا گاه با خود صدف های زیاد آورده است
ارمغان برای ساحل هدیه ، گاه دست خالی است

گاهی شبیه ضربان قلبم تند بی قرار گه آرام
همراه با تیک تاک ساعت به سینه در می زند

درجستجوی یافتن تدبیرِ خود درمانده ام
گه باسکوت گه با صدا‌ دَر بیراهه مانده ام

تنهایی ام گاه چون آهنگی دلخراش و غمناک
چنگی در دست فریادی از انتهای دل می‌زند

یارِ سفر با کوچه های بی چراغ
در هر قدم، جان مرا آزرده است

 

[دلارام]

من یک غم ادامه دارم ♬♫♪ من بغض آخرین قرارم
که هنوز در انتظارم ♬♫♪ من عاشقانه ای ادامه دارم

 

[emily]

می‌روی و از من، کاری ساخته نیست
آب می‌شوی و زین تن، کاری ساخته نیست