همگانی | گزیده اشعار زیبا |

[آوین]

هر چه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل گردم از آن
علت عاشق ز علت ها جداست
عشق اسطرلاب اسرار خداست

مولانا

 

[دلارام]

کمال الملک

شبی در محفلی با آه و سوزی
شنیدستم که پیر پاره دوزی

چنین می گفت با سوز و گدازی
گِلی خوشبوی در حمام روزی

رسید از دست محبوبی به دستم

گرفتم آن گِل و کردم خمیری
خمیری نرم نیکو چون حریری

معطر بود و خوب و دلپذیری
بدو گفتم که مشکی یا عبیری

که از بوی دلاویز تو مستم

همه گِل های عالم آزمودم
ندیدم چون تو و عبرت نمودم

پو گِل بشنید این گفت و شنودم
بگفتا من گِلی ناچیز بودم

و لیکن مدتی با گُل نشستم

گُل اندر زیر پا گسترده پر کرد
مرا با همنشینی مفتخر کرد

چو عمرم مدتی با گُل گذر کرد
کمال همنشین در من اثر کرد

و گر نه من همان خاکم که هستم

 

[پناه]

بیر یوواسیز قوشا دونسم
گوزدن آخان یاشا دونسم
انتظاردان داشا دونسم
یاددان چیخاتمارام سنی
ترجمه فارسی:
(اگربه یک پرنده بی لانه تبدیل شوم
اگربه اشکی جاری شده از چشم تبدیل شوم
اگر از انتظار به سنگ تبدیل شوم
هیچگاه تو را از یاد نخواهم برد)
«استاد شهریار»

 

[دلارام]

من بو باغا گلمیشم
یاغا یاغا گلمیشم

گتیرمیشم دردیمی
آغلاماغا گلمیشم

ترجمه فارسی:

من به این باغ آمده ام
گریه کنان آمده ام

دردم رو آورده ام
برای گریه کردن آمده ام

 

[دلارام]

گؤیرچینلر دسته قالخیب، اوچاللار
گوْن ساچاندا، قیزیل پرده آچاللار
قیزیل پرده آچیب، ییغیب، قاچاللار
گوْن اوجالیب، آرتارداغین جلالى
طبیعتین جوانلانار جمالى

ترجمه فارسی:

پرواز دسته دسته زیبا کبوتران
گویى گشاده پرده زرّین در آسمان
در نور، باز و بسته شود پرده هر زمان
در اوج آفتاب نگر بر جلال کوه
زیبا شود جمال طبیعت در آن شکوه

 

[دلارام]

ی امره تا ایسم دایم بهارم

تی او سبزه نیگایه بیقرارم

اگر رستم بوبوم خلق میانی

تی قد و قامت ورجه پیتارم


تا وقتی با توام همیشه بهارم

بیقرار نگاه سبز توام

اگر در میان مردم رستم افسانه ایی باشم

در مقابل عزمت تو مورچه هم نیستم

 

[دلارام]

تره خاطر آیه تی دیل می شین بو

می ورجه تی چومان سرجا نیشین بو

هَتو عطر و بوتر کی جه تی اَمه

مِره بختر جی ای باغ میشین بو

یادت می آید که قلبت متعلق به من بود؟
چشم های تو برای من با ارزش بود.
بوهای خوشی که از تو استشمام می کردم
برایم بهتر و خوشایند تر از بنفشه زار بود.

 

[Amir65]

شانه‌ات را دیر آوردی سرم را باد برد
خشت خشت و آجر آجر پیکرم را باد برد

من بلوطی پیر بودم پای یک کوه بلند
نیمم آتش سوخت،نیم دیگرم را باد برد

از غزل‌هایم فقط خاکستری مانده به جا
بیت‌های روشن و شعله‌ورم را باد برد

با همین نیمه همین معمولی ساده بساز
دیر کردی نیمه عاشق‌ترم را باد برد

حامد عسگری

 

[دلارام]

یک احساساتی هست
یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند
نمی شود گفت
آدم را مسخره می کنند
هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند
زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است

صادق هدایت

 

[Amir65]

یک احساساتی هست
یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند
نمی شود گفت
آدم را مسخره می کنند
هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند
زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است

صادق هدایت

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
گاهی تمام حادثه از دست می رود
گاهی همان کسی که دم از عقل میزند
در راه هوشیاری خود مست می رود
گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلب خون شده بشکست می رود
اول اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

افشین یدالهی