همگانی مشاعره با اشعار حافظ

[دلارام]

ای نسیم سحر آرامگَهِ یار کجاست؟

منزلِ آن مَهِ عاشق‌کُشِ عیار کجاست

 

[Amir65]

دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان
جان به غم‌هایش سپردم نیست آرامم هنوز

در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت
جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

 

[مژگان چکنه]

ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان
جان به غم‌هایش سپردم نیست آرامم هنوز

در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت
جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

ز حافظ پرس رمز عشق و شرح مستی از من خواه

که با جام و قدح هر شب حریف ماه و پروینم

 

[Amir65]

ز حافظ پرس رمز عشق و شرح مستی از من خواه

که با جام و قدح هر شب حریف ماه و پروینم

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

 

[مژگان چکنه]

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین منست

 

[Amir65]

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین منست

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست
تا بنده تو شده‌ست تابنده شده‌ست

زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست

 

[مژگان چکنه]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست
تا بنده تو شده‌ست تابنده شده‌ست

زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

 

[دلارام]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

 

[مژگان چکنه]

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

در مسجد و میخانه خیالت اگر آید
محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم

 

[Amir65]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایی عار داشت

در نمی‌گیرد نیاز و ناز ما با حسن دوست
خرم آن کز نازنینان‌ بخت برخوردار داشت