درحال تایپ دلنوشته محزون | Mojgan_a کاربر انجمن چری بوک

[مژگان چکنه]

من همان نهنگی هستم که به‌خاطر دریا کسی گریه‌هایش را نمی‌بیند.
در انتهای دریا کسی صدایش را نمی‌شنود.
اما!
روزی می‌فهمند حالش چه بوده که بی‌جان و سرد توی ساحل پیدایم می‌کنن.​

 

[مژگان چکنه]

کاش میشد بفهمم کی آخرین باره که یک نفر رو می‌بینیم.
بیشتر نگاهش می‌کردم،
بیشتر باهاش حرف می‌زدم،
شاید اصلا نمی‌رفتم!
درد آخرین دیدار مثل بسم‌الله گفتن یک قصاب رنج‌آور است. ​

 

[مژگان چکنه]

از خودم معذرت خواهی می‌کنم بابت آدم‌های اشتباهی که توی زندگی‌ام راه داده‌ام.
بابت اعتمادهایی که نباید می‌کردم و کردم.
بابت بیش‌از حد علاقه نشان دادن‌هایم.
بابت محبت‌های زیادی که کرده‌ام.
بابت همه‌چیز از خودم معذرت می‌خواهم.​