گنجینه اشعار رودکی

[!Herman]

چراغان در شب چک آن چنان شد
که گیتی رشک هفتم آسمان شد

 

[!Herman]

ای بلبل خوش آوا، آوا ده
ای ساقی ، آن قدح باما ده

 

[!Herman]

با صد هزار مردم تنهایی
بی صد هزار مردم تنهایی

 

[!Herman]

کسی را که باشد بدل مهر حیدر
شود سرخ رو در دو گیتی به آور

 

[!Herman]

در رهگذر باد چراغی که تراست
ترسم که بمیرد از فراغی که تراست
بوی جگر سوخته عالم بگرفت
گر نشنیدی، زهی دماغی که تراست!

 

[!Herman]

با آن که دلم از غم هجرت خونست
شادی به غم توام ز غم افزونست

اندیشه کنم هر شب و گویم یا رب
هجرانش چنینست، وصالش چونست؟

 

[!Herman]

کسی را چو من دوستگان می چه باید؟
که دل شاد دارد بهر دوستگانی

نه جز عیب چیزیست کان تو نداری
نه جز غیب چیزیست کان تو ندانی

 

[!Herman]

دیدار به دل فروخت، نفروخت گران
ب*و*سه به روان فروشد و هست ارزان

آری، که چو آن ماه بود بازرگان
دیدار به دل فروشد و ب*و*سه به جان

 

[!Herman]

ای از گل سرخ رنگ بربوده و بو
رنگ از پی رخ ربوده، بو از پی مو

گل رنگ شود، چو روی شویی، همه جو
مشکین گردد، چو مو فشانی، همه کو