همگانی | گزیده اشعار زیبا |

[پناه]

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
گاهی تمام حادثه از دست می رود
گاهی همان کسی که دم از عقل میزند
در راه هوشیاری خود مست می رود
گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلب خون شده بشکست می رود
اول اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

افشین یدالهی

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر ، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای، این شب چقدر تاریک است!
خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟

«سهراب سپهری»

 

[دلارام]

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر ، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای، این شب چقدر تاریک است!
خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟

«سهراب سپهری»

آنقدر جای خالی‌ات اینجاست،

که کنارم دراز می کشد،

برایم قصه می گوید،

سر بر شانه ام می گذارد

و گاه باهم گریه می کنیم


چیستا یثربی

 

[دلارام]

عشق یعنی چشمات یعنی حسی که نگاه تو به قلبم داد
ای همه دنیام اون نگاه تو اخه بد کاری دستم داد
بارونه با تو ارومه دل دیوونه بگو میمونی پیش من
اخه دوست دارم عاشقتم رفتی تو قلبم♪♪♫♫♪♪♯
تو همون نیمه گم شدمی تو بمون واسم
همه میدونن عشق منی رو تو حساسم
پس بمون واسم