نقد و بررسی نقد و بررسی داستان کوتاه یادگار سپید | منتقد : 'ISO

[HADIS]

" داستان کوتاه یادگار سپید "
نویسنده: نسترن ماکانی (@Arsi.om )
ژانر انتخابی: تراژدی، اجتماعی
منتقد: @K I A N
خلاصه:
اشک هایم برای او می ریزد، او که گذر زمان را خوش می دانست غافل از آنچه زمانه در دفتر سرنوشتش نگاشته بود. آن روزها کجا و حال کجا؟ اکنون که تنها دانه های بلورین یادآور عمر زودگذر و خاطرات مطلوبش می شوند. شاید که همان دانه های به ظاهر کم ارزش، بتوانند برای ثانیه ای تبسمی بر چهره ی فرسوده اش بیاورند. چه کسی گفته مردها گریه نمی کنند؟ گاهی باید گریست برای خوشی هایی که گذشت و حال تنها با یاد آن ها باید جان داد و رفت...​

 

[مستر کیان]

به نام یزدان
نقد داستان کوتاه یادگار سپید
نقد شده توسط : @K I A N

عنوان داستان :
- یادگار سپید - عنوانی تشکیل شده از 2 قسمت که همانطور که قابل مشاهده است کلمه اول -یادگار- و کلمه دوم -سپید- است . معنای ان نه خیلی ساده است نه خیلی پیچیده که ذن خواننده درگیر معنی ان شود . اندازه اسم کاملا استاندارد است و ارتباط لازم را محتوا و موضوع دارد
در نگاه اول به اسم هرچند کم باید به موضوع اصلی داستان یا حتی حول و ژانر ان پی ببریم . در نگاه اول به عنوان یک منتقد داستانی تراژدی در رابطه با خاطره‌ای غمگین که احتمالا در فصل سرما یا زمستان اتفاق افتاده است
یا میتوانیم همچین برداشتی داشته باشیم خاطره انقدر غم‌انگیر و ناراحت کننده بوده که به سردی تشبیه شده است
خوشبختانه می‌توانیم هماهنگی‌های زیبا و لازم را میان عنوان و موضوع و محتوای داستان مشاهده کنیم و این امر در جذب مخاطب نقش به سزایی دارد.
اما در رابطه با جذابیت و کلیشه بودن اسم باید بگم کلمه یادگار در این ترکیب اسمی کلیشه و تکراری هست و داستان‌های زیادی هستندکه این کلمه در عنوانشان بکار برده
اما کلمه سپید خوشبختانه کلیشه نیست و کلمه‌ای نیست که نویسنده‌ها خیلی از ان استفاده کنند در نتیجه ترکیب اسمی در حد وسط قرار دارد

ژانر داستان :
با خواندن روند داستان و پی بردن به موضوع ان می‌توانیم به درستی انتخاب و استفاده ژانر پی ببریم
حول داستان فضایی غمگین و اتفاقاتی را رقم می‌زند که فضای دردناک را بوجود اورده است . وقتی نویسنده دو ژانر تراژدی و اجتمایی را قرار داده است یعنی باید انتها و اخر داستان تراژدی باشد و داستان بیانگر اتفاقاتی عادی و موضوعاتی که در جامعه و اجتماع پیش می‌اید است یا ژانر اجتمایی می‌تواند به روابط ما در جامعه اشاره داشته باشه
اما در داستان ما هیچ اشاره‌ای به ژانر اجتمایی مشاهده نکردیم . وقتی ژانر اجتمایی بعد از تراژدی بیان شده احتمالا باید براساس اصلی و فرعی بودن ان نوشته شده باشند
اما بازهم ژانر اجتمایی به عنوان ژانری فرعی مناسب نبود و به تنهایی ژانر تراژدی اکتفا میکند

خلاصه داستان :
خلاصه داستان باید کمی نامفهوم برای خواننده باشد اما درکنار این گنگی اطلاعات نه چندانی به طور غیرمستقیم به خواننده داده شود
همچنین خلاصه داستان باید فرم داستان طوری داشته باشد حتی کم
خلاصه داستان یادگار سپید بیشتر شبیه مقدمه بود تا خلاصه . در مقدمه نویسنده باید طوری نگارش کنند که مجموع احساسات و عواطف بکار برده شده در داستان و موضوع باشد و در کل باید جامع باشد . خلاصه این داستان همچین قالبی داشت و شباهی به خلاصه نداشت
متن خلاصه زیبا و گیرا بود اما شما باید حالت داستان طور همین رو بیان کنید
و اگرنه میزان گنگی خیلی خوب بود و با کمی دقت میتوان همچین برداشتی کرد که بارش دانه‌های برف نویسنده را یاد خاطرات مطلوبش در گذشته و از دادن عزیزی می‌اندازد

جلد داستان :
جلد داستان باید با موضوع و ژانر همخوانی لازم را داشته باشد
اگر ژانر و موضوع عاشقانه هستند طبیعتا باید از رنگ ها و عکس مرتبط استفاده شود یا اگر ژانر و موضوع تراژدی هستند مشخص است که هرچه از رنگ‌های تیره استفاده شود بیشتر همخوانی دارد
همینطور عکس مد نظر با موضوع باید ارتباط مستقیم داشته باشد تا خواننده با دیدن جلد در کنار عنوان کم و بیش به موضوع پی ببرد
که داستان کوتاه یادگار سپید تمامی این شرایط را دارا بود
استفاده از رنگ های سفید - سیاه و زرشکی درکنار عکس انتخابی که فضایی سرد و زمستانی را به نمایش می‌گذارد باعث زیبایی هرچه بیشتر شده است

مقدمه داستان :
همانطور که در بالا اشاره کردم مقدمه باید دربرگیرنده تمامی احساسات و عواطف بکار برده شده در داستان باشد درواقع جامع و کامل باشد
و فقط با یک قسمت داستان ارتباط نداشته باشد
مقدمه یادگار سپید در قالبی نتیجه طور از یک واقعه از احساسات بکار برده در داستان همینطور اشاره به اتفاقات افتاده در گذشته بهره مند شده
میتوان واژگان نو دید که بسیار در جذابیت آن موثر بوده است. همچنین ساختمان و چینش واژگان که بسیار مرتب و هماهنگ بوده و می‌تواند مخاطب را نسبت به خواندن داستان کنجکاو کند.
در این مقدمه‌، هیچ‌گونه کلیشه و یا توصیفات اضافه و حاشیه‌چینی دیده نمی‌شود و همچنین کاملا با حال و هوای داستان در یک راستا و هماهنگ بوده است
اندازه مقدمه بین 5 تا 10 خط توصیه می‌شود که اندازه استاندارد است

شروع داستان :
در شروع داستان شاهد یاداوری شدن خاطرات شخصیت بهزاد بودیم خاطراتی تراژدی همراه با برادر دوقلویش بهزاد
که در هر قسمت پرش زمانی بطور غیرمستقیم انجام شده و شخصیت داستان به گذشته می‌رود و بعد حال و وضعیت کنونی خود را بیان می‌کند
خاطراتی که توسط بهزاد تعریف می‌شدند خاطراتی نوستالژیک بودند اما در ان اوج کمی دیده میشد و همین موضوع شاید سبب خستگی خواننده شود
جدا از این ایده و هدف این خاطرات کلیشه بودند و در خیلی از داستان ها این موارد میبینیم اما در کل شروع داستان در حد متوسط به بالا بود
میتوانست بهتر باشد

زاویه دید :
زاویه دید منظره‌ای است که نویسنده یا راوی و یا شخصیت‌ها از طریق آن به داستان و حوادث آن نگاه می‌کنند و باید نویسنده‌ی اثر زاویه‌ای که به ساختار داستان آسیب نزند را انتخاب نماید.
زاویه دید سوم شخص مفرد یا دانای کل بود و تا پایان داستان همینطور ادامه داشته و پوئن مثبتی محسوب میشود
چراکه خواننده گیچ وسرگردان نمیشود

سیر داستان :
سیر بیان شده در داستان باید منظم و قابل درک باشد و تمامی اتفاقات رخ داده مشخص باشند
که این موارد در داستان به خوبی قابل روئیت هستند و هیچ پرش یا بی نظمی دیده نشد
همچنین سیر داستان نباید نه خیلی کند باشد که خواننده خسته شود و نه خیلی تند که متوجه هیچ روندی در ان نشویم
سیر داستان نسبتا خوب بود نه کند بود نه تند اما اگر تندتر پیش میرفت بهتر بود نه اینکه خیلی کند باشد نه اتفاقت خوب بود اما بهتر میشد اگر کمی فقط کمی تند پیش میرفت

بافت داستان :
کل داستان از اول تا انتها بافت مشخص و منظمی را طی میکرد و به راحتی دیالوگ ها و مونلوگ ها از هم قابل تشخیص بود
واژگانی که در مونولوگ‌ها به کار رفته خوانا و روان بود و ساختار جملات مناسب و درست بوده است؛
در طول داستان سبک نگارش و بافت متن یکی است و هیچ‌گونه مشکلی در آن دیده نمی‌شود و کاملا منظم است.

دیالوگ ها و مونلوگ ها :
دیالوگ به بحث، سخن و صحبت و... که بین کارکترهای داستان اتفاق می‌افتد، می‌گویند.
مونولوگ به نثر رمان یا به طور کل به روایت داستان می‌گویند که از زبان یک کارکتر داستان بیان می‌شود
میزان استفاده از هردو در داستان باید در حد استاندارد باشد و نکته قابل توجه اینکه نویسنده باید از دیالوگ محوری پرهیز کنند و درنهایت تعادل بین انها باید برقرار باشد
مونلوگ ها و دیالوگ ها باید باهم و همینطور موضوع تطابق داشته باشند
که خوشبختانه این موارد برای مونلوگ ها به خوبی رعایت شده بود اما تنهای مشکلی که دیده میشد
عدم استفاده از دیالوگ!!!
خب این موضوع حالت خشک و یکدستی به متن میدهد نویسنده میتوانست از ایده های متفاوتی برای استفاده از دیالوگ بهره ببره مثل مکالمه بین خود و پرستار
یا مکالمه خودش با برادرش


فضاسازی و شخصیت پردازی :
فضاسازی به رکن دیگری از داستان‌نویسی می‌گویند که یک نویسنده سعی می‌کند با توصیف فضایی که کارکترها در آن قرار دارد، وقوع رویداد را بیان کند.
فضاسازی نقش مهمی در بیان احساسات نویسنده به مخاطب دارد و تصور ان مکان و محیط را برای خواننده راحت تر میسازد
و اگر فضاسازی رعایت نشود و نویسنده فقط سیر و روند طی کند و به بیان انچه اتفاق افتاده بپردازد نشانه ضعف قلم نویسنده و نداشتن جذابیت ان است
که این مورد در داستان به خوبی انجام شده خیلی عالی
فضاسازی باتوجه به اینکه ژانر ترازدی هست و نویسنده یا یاداوری اتفاقات خوب و دلنشین درگذشته حس خوبی میگیرد
میتوانیم بگیم نویسنده نوستالژیک عمل کرده
اما شخصیت پردازی برای ارتباط خوانندگان با کارکترها، نویسنده یک سری توصیفات و اطلاعات درباره چهر، ویژگی، شخصیت، اخلاق در داستان قرار میدهد
متاسفانه در این مورد نویسنده ضعف نشان داده . حداقل با اتمام داستان نباید یک شخصیت پردازی دیده میشد؟ و متاسفانه انتظاری که میرفت برطرف نشده
و این مورد پوئن منفی به حساب می اید چراکه هیچ شخصیت پردازی انجام نشده

پایان داستان :
پایان داستان، بسیاردانشین و بسیار تراژدی و همچنین به‌ دور از کلیشگی بوده است و اوج آن بسیار خوب بوده و کم‌کم سقوط می‌کند و تمامی ابهامات موجود در داستان را حل و نمایان می‌کند.


این نقد صرفا جهت بهبود قلم نویسنده انجام شده است
KIAN منتقد انجمن چری بوک

​