«خداحافظ دوست من، خداحافظ. دوستی عزیز برای من هستی و برای همیشه در قلبم خواهی ماند. هم اینگونه جدا شدنمان یک تقدیر است و هم پس از وقفه ای دوباره به هم رسیدنمان. خداحافظ، حتی توانی برای برای اینکه دستت را بفشارم ندارم. ناراحت شدن یا ابرو خم کردن نداریم! در این زمان، مردن چیز تازهای نیست...»
-نامه خودکشی سرگی یسنین، ۲۸ دسامبر ۱۹۲۵