همگانی عاشقانه‌های گابریل گارسیا مارکز

[رجینا]

کهنسالی
آه خدایا! آنها نمی دانند زمانی پیر خواهند شد که دیگر نتوانند عاشق شوند.

 

[رجینا]

دوستت دارم نه بخاطر شخصیت تو، بلکه بخاطر شخصیتی که من هنگام با تو بودن پیدا میکنم.

 

[رجینا]

هرگز لبخند را ترک نکن حتی وقتی ناراحتی، چون هر کسی امکان دارد عاشق لبخند تو شود.

 

[رجینا]

آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد ؛ بلکه چیزی است که خود آن را می سازد .

 

[رجینا]

خود را به فرد بهتری تبدیل کن و مطمئن باش که خود را میشناسی، قبل از آنکه شخص دیگری را بشناسی و انتظار داشته باشی او تو را بشناسد.

 

[رجینا]

دون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.

 

[پناه]

آه انسانها، از شما چه بسیار چیزها که آموخته‌ام.
من یاد گرفته‌ام که همه می‌خواهند درقله کوه زندگی کنند٬
بی آنکه به خوشبختی آرمیده در کف دست خود نگاهی انداخته باشند.

 

[پناه]

تجربه‌ام را باور کن، عشق باید خودش بیاید،
ناگهان و بی صدا آمدنش دست ما نیست،
هیچکس آدرس عشق را ندارد…

 

[پناه]

در زندگی‌مان از یک جایی به بعد به همه چیز و همه کس بی اعتنا می‌شویم،
دیگر نه از کسی می‌رنجیم و نه به عشق کسی دل می‌بندیم...

 

[پناه]

گفت: عالیجناب افتخاری بالاتر از آن نیست که کسی به خاطر مملکتش بمیرد
او لبخند زنان با دلسوزی پاسخ داد: حماقت نکن پسر، میهن یعنی زنده ماندن.