گنجینه صادق هدایت

[مستر کیان]

متن های ادبی صادق هدایت

مرگ، همه هستی‌ها را به یک چشم نگریسته و سرنوشت آنها را یکسان می‌کند نه توانگر می‌شناسد و نه گدا.

 

[مستر کیان]

آدمیزاد یکه و تنها و بی‌پشت و پناه است و در سرزمین ناسازگار گمنامی زیست می‌کند که زادبوم او نیست با هیچ کس نمی‌تواند پیوند و وابستگی داشته باشد خودش هم می‌داند.

 

[مستر کیان]

اگر کسی تمدن می خواهد باید وحشیگری و بی شرفی ها را فراموش کند.

 

[مستر کیان]

زد بهترین و قشنگ ترین و باهوش ترین انسان همیشه نقص دیده می شود

 

[مستر کیان]

یک احساساتی هست یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند نمی شود گفت ، آدم را مسخره می کنند هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند.

 

[مستر کیان]

مرگ، مادر مهربانی است که بچه ی خود را پس از یک روز طوفانی در آغوش کشیده، نوازش می کند و می خواباند.

 

[HADIS]

+ حالت چطور است؟
- به هر حال این اوضاعی است که می‌بینید و تفسیر لازم ندارد. ما هم می‌سوزيم و می‌سازيم. قسمتمان اين بوده يا نبوده ديگر اهميت ندارد.
+ دیگه چه خبر؟
- زندگی به حماقت سابق ادامه دارد. نه امیدی است و نه آرزویی و نه آینده و گذشته‌ای. چهار ستون بدن را به کثیف ترین طرزی می‌چرانیم و شبها به وسیله‌ی دود و دم و الکل به خاکش می‌سپریم و با نهایت تعجب می‌بینیم که باز فردا سر از قبر بیرون آوردیم. مسخره بازی ادامه دارد.

 

[دلارام]

فقط با سایه ی خودم خوب میتوانم حرف بزنم ، اوست که مرا وادار به حرف زدن می کند ، فقط او میتواند مرا بشناسد ، او حتماً می فهمد … می خواهم عصاره ، نه ، شراب تلخ زندگی خودم را چکه چکه در گلوی خشک سایه ام چکانیده به او بگویم:

” ایــن زنـــــدگــــی ِ مـن اســت