گنجینه شعر انگیزشی از شاعران معروف دنیا

[آبی.م]

ای دل ! صبور باش بر احداث روزگار
نیکو شود به صبر، سرانجام کار تو
(ابن یمین)

---

چه کسی می داند که تو در پیله تنهایی خود تنهایی
چه کسی می داند که تو در حسرت یک روز ، نه در فردایی
پیله ات را بگشا ، تو به اندازه پروانه شدن زیبایی

تـو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده کـه امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید اسـت
(سهراب سپهری)

---

زندگی، پنجره ای باز، بـه دنیای وجود
تا کـه این پنجره باز اسـت، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم

 

[آبی.م]

نابرده رنج فردوسی​

یکی از شعر های انگیزشی معروف ، شعر نابرده رنج است که به صورت ضرب المثل انگیزشی در آمده و در حقیقت این شعر از فردوسی نیست بلکه یکی از شعر های سعدی است :

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟
آن صانع قدیم که بر فرش کائنات
چندین هزار صورت الوان نگار کرد
ترکیب آسمان و طلوع ستارگان
از بهر عبرت نظر هوشیار کرد
بحر آفرید و بر و درختان و آدمی
خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد
الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت
اسباب راحتی که نشاید شمار کرد
آثار رحمتی که جهان سر به سر گرفت
احمال منتی که فلک زیر بار کرد
از چوب خشک میوه و در نی شکر نهاد
وز قطره دانه‌ای درر شاهوار کرد
مسمار کوهسار به نطع زمین بدوخت
تا فرش خاک بر سر آب استوار کرد|
اجزای خاک مرده، به تأثیر آفتاب
بستان میوه و چمن و لاله‌زار کرد
این آب داد بیخ درختان تشنه را
شاخ برهنه پیرهن نوبهار کرد
چندین هزار منظر زیبا بیافرید
تا کیست کو نظر ز سر اعتبار کرد

 

[آبی.م]

توحیدگوی او نه بنی آدمند و بس
هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد
شکر کدام فضل به جای آورد کسی؟
حیران بماند هر که درین افتکار کرد
گویی کدام؟ روح که در کالبد دمید
یا عقل ارجمند که با روح یار کرد
لالست در دهان بلاغت زبان وصف
از غایت کرم که نهان و آشکار کرد
سر چیست تا به طاعت او بر زمین نهند؟
جان در رهش دریغ نباشد نثار کرد
بخشنده‌ای که سابقهٔ فضل و رحمتش
ما را به حسن عاقبت امیدوار کرد
پرهیزگار باش که دادار آسمان
فردوس جای مردم پرهیزگار کرد
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد
دنیا که جسر آخرتش خواند مصطفی
جای نشست نیست بباید گذار کرد
دارالقرار خانهٔ جاوید آدمیست
این جای رفتنست و نشاید قرار کرد

 

[آبی.م]

شعر فردوسی ای خردمند گنج – شعر انگیزشی از فردوسی​

به رنج اندر است ای خردمند گنج

نیابد کسی گنج نابرده رنج

( فردوسی )

---

چو کوشش نباشد، تن زورمند
نیارد سر از آرزوها بلند
که اندر جهان، سود بی رنج نیست
کسی را که کاهل بود، گنج نیست
(فردوسی)

 

[آبی.م]

ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ حماسه سرای ایران معروف به حکیم سخن شاهنامه فاخر را در کارنامه خود دارد که بدون شک او را با شاهنامه و شعرهای حماسی اش در یاد ها ماندگار کرد.و اما ببینیم چرا این بیت از شعر فردوسی را در زمره شعر های انگیزشی آورده ایم.
همانطور که توجه کرده اید با توجه به معنی آن پی به مفهوم آن می بریم که گنج و دست آورد درون رنج وسختی ست وکسی که رنجی نکشد مسلما گنجی هم نخواهد یافت.
به زبان ساده اگر میخواهیم به اهداف مان برسیم باید درون سختی های مسیر بیفتیم و بدانیم که گنج نصیب آدمهای سختی کشیده می شود.پس در زندگی از سختی ها استقبال کنیم.

 

[آبی.م]

شعر نو انگیزشی از شاملو​

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پرواز خواهیم داد

و مهـربانـی دسـت زیبـایی را خواهـد گـرفت…

و من آن روز را انتظار می کشم حتی روزی که نباشم

(شاملو)

استاد شاملو یکی از شاعران برجسته ایرانی که عمده شهرت او به دلیل نوآوری در شعر نو می باشد. همانطور که مشاهده می کنید در شعر بالا به وضوح به این نکته اشاره شده است که بعد از هر دوره سختی و رن، روزگار خوشی در راه خواهد بود. پرواز کبوترها و مهربانی همگی نشانه هایی از امید و انگیزه ادامه حیات در اشعار این شاعر میباشند.
هرگز نباید ناامید شد هرچند که زندگی به شما سخت بگیرد و تنگناهای مختلف را در مسیر شما قرار دهد، نهایتاً این امید و انگیزه است که پیروز میدان خواهد بود و روزهای خوش از راه خواهند رسید. قطعاً پرواز کبوتر در آسمان برای شما هم نماد آرامش، زیبایی و آزادی است.

 

[آبی.م]

بنابراین همانطور که مشاهده می کنید شاعران معاصر ما نیز سعی در اشعار خود تا جایی که ممکن است؛ یادآور این نکته باشند که زندگی بی وقفه جریان دارد و هرگز نباید انگیزه خود را از دست بدهیم. به قول زنده یاد سهراب سپهری ” تا شقایق هست زندگی باید کرد….”

 

[آبی.م]

شعر سعدی در مورد رسیدن به هدف​

خدا ار به حکمت ببندد دری
گشاید به فضل و کرم دیگری
(سعدی)

---

بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا در نبندد هوشیار
ای که دستت می‌رسد کاری بکن
پیش از آن کاز تو نیاید هیچ کار
(سعدی)

---

پیش از آن کاز دست بیرونت برد
گردش گیتی زمام اختیار
گنج خواهی، در طلب رنجی ببر
خرمنی می‌بایدت، تخمی بکار
(سعدی)

 

[آبی.م]

همه ما در زندگی تجربه لحظاتی را داشته ایم که مهمترین خواسته مان مورد اجابت قرار نگرفته و از زمین و زمان شاکی شده ایم. هزاران مرتبه با خود به این موضوع فکر کرده ایم که چرا و به چه دلیل نباید به آنچه که دوست داریم برسیم؟ تا مدتها ذهنمان درگیر آن موضوع بوده است است و به خاطرش رنج و ناراحتی زیادی را متحمل شده ایم.

اما اغلب بعد از گذشت مدت زمانی اتفاقات زندگی به ما اثبات کرده‌اند که نرسیدن به خواسته مورد نظرمان قطعاً به صلاح و مصلحت ما بوده است و چه بسا حتی اتفاقات بسیار بهتر و جذاب تری برای ما رخ داده است. البته بدون شک وقتی چیزی یا کسی که بسیار مورد علاقه انسان است از دست برود؛ ناراحتی های بی شماری همراه خواهد داشت و حفظ انگیزه و مثبت اندیشی در این لحظات کار دشواری است. اما همانطور که جناب سعدی در بیت بالا اشاره فرمودند زمانی که خداوند چیزی را را از انسان دریغ می کند، بدون شک اتفاق بهتر و مهم تری را در زندگی شما رقم خواهد زد.

 

[آبی.م]

شاید زمان آن کمی به طول بیانجامد ولی یقین داشته باشید که خدا هرگز برای بنده اش کم کاری نخواهد کرد.

البته ذکر این نکته نیز لازم است که اگر فردی از روی تنبلی و یا ناتوانی خود چیزی را از دست می دهد؛ نباید نسبت به زندگی و پروردگار شاکی و ناسپاس باشد بلکه باید برای جبران آن تلاش کند تا به مقصود برسد.