دلنوشته دلنوشته ضریر | باران خبیری زاده کاربر انجمن چری بوک

[BARAN_KH_Z]

كد : 081

بسم الله الرحمن الرحیم.
نام اثر: ضریر
نام نویسنده: باران خبیری زاده
ژانر: تراژدی
@رجینا
مقدمه:
بر پشت چشم‌هایم، تنها هاله‌ای رنگی که به چشمانم رخنه می‌کرد، اغبری خالص بود.
رنگ‌ها برایم معنا نداشتند، اغبر خالص دیدگانم را ربوده بود.
ای الهی! مرا می‌بینی؟
بنگر که گیتی‌ تیره و تارم را با همین چشمان ضریرم می‌نگرم.​

---

ضریر: کور
اغبر: سیاه​

 

[رجینا]

بسم تعالی

نویسندگان خوش قلم ضمن تشکر و سپاس از انتخاب چری بوک برای نشر آثارتان، موارد ذکر شده را با دقت مطالعه نمایید؛
|قوانین تالار ادبیات|


سپس پس از گذشت 15 پست از دلنوشته‌ی خود میتوانید در تاپیک زیر درخواست نقد دهید
|درخواست نقد آثار|

پس از نقد اثر شما توسط تیم نقد برای تعیین سطح آثار خود در تاپیک زیر درخواست تگ دهید
|درخواست تگ آثار|

بعد از نقد و تگ اثر خود ميتوانيد درخواست جلد بدهيد
|درخواست جلد آثار|


چنانچه تمایل به ضبط اثارتان دارید، در تاپیک زیر درخواست دهید
|درخواست ضبط آثار|

چنانچه تمایلی به ادامه دادن دلنوشته خود به هر دلیلی ندارید میتوانید در تاپیک زیر درخواست انتقال به متروکه دهید
|انتقال به متروکه/ بازگردانی|

و پس از اتمام خود باتوجه به قوانین در تاپیک زیر اتمام اثر خود را اعلام کنید
|اعلام اتمام آثار|

مدیریت تالار ادبیات ​

 

[BARAN_KH_Z]

الهی، گمراهم... گمراه. مرا نگاه کن، ببین که همچون دیوانه دیدگانمم.
خواستار دیدن دنیای جفاکارم، خواستار چشیدن دنیایت هستم.
خواستار دیدن دوباره‌ی آن دو تیله مرواریدوار مادرم هستم. مرا از دیدن این نعمت‌هایت محروم مکن، الهی محروم مکن.

 

[BARAN_KH_Z]

بر پشت این چشمانم، هستی‌ات مرا به آغوش هومرگی می‌کشد.
از این عاری فطرتت بی‌زارم، بی‌زار.
از این عاجزیت دیدگانم بی‌زارم، بی‌زار.
از این فطرت وسیمت بی‌زارم که گویی در توان دیدگانم نیست.
مرگ همچون خرمنی از درد بر دور چشمان تیره و تارم رامشگری‌ و پایکوبی می‌کند.


هومرگی: مرگ خوب
خرمن: در اینجا به معنای هاله است

 

[BARAN_KH_Z]

الهی،‌ مرا از یاد برده‌ای؟
به طفلی، دیده‌گانی ضریر داده‌ای و به طفلی دیگر، دیده‌گانی پریرو داده‌ای.
***

یاد آن شعری از مولانا افتاده‌ام که می‌گوید:
« بر دو کوری رَحم را دو تا کنید این چنین ناگُنج را گُنجا کنید.»
این شعر وصف حالم را دارد که می‌گوید: ای مردم به این چشمان‌ مضاعف‌ام رحم کنید.


رامشگری: رقص
پریرو: زیبا

 

[BARAN_KH_Z]

الهی، می‌دانم که شاید از بنده‌ات خبطه‌ای سر زده است.
مردم‌ات به کنار، خبطه‌ام چیست که این‌گونه ضریرم کرده‌ای.
که این‌گونه آسمان شبم را پوشیده از لباسی لبریز از الم کرده‌ای.
من هنوزم چشم به راهم، چشم به راه ترنمی از جانب تو!

خبطه: گناه
الم: درد
ترنم: صدا، آواز

 

[BARAN_KH_Z]

هنوز هم چشم به راه دیدن آن حدقه‌های خونبار مادرم هستم؛
که شب‌ها به درگاهت ضجه میزد و التماس چشمان ضریرم را می‌کرد.

هنوز هم چشم به راه دیدن خانه‌ات هستم.
و هنوز هم چشم به راه سجده بر جانبت، با آن حدقه‌های مستبصرم هستم.


مستبصر: بینا

 

[BARAN_KH_Z]

با آنکه مرا ز یاد برده‌ای، من به یادت سجده می‌کنم.

با آنکه مرا در گوشه‌ای از جهانت گذاشته‌ای، من تو را سرور و خطیر خود می‌دانم.

با آنکه ضریرم کرده‌ای، عظمتت را با چشمان مستبصرم می‌نگرم.



خطیر: بزرگ

 

[BARAN_KH_Z]

گویی که محال‌ست این تمنای بی‌بنیاد، این خواهان رویت.
گویی که ضجه زدن‌‌هایم محال است و بس.

***
بر محضرت می‌نشینم که شاید اندکی اعتنائی به این خادم ضریرت کنی.
که شاید نیمچه تبسمی بر این لب‌هایم جاری شود.

 

[BARAN_KH_Z]

شاید هنگامی که به محضرت روی می‌آورم با چشم‌های بینا، توبه کننده خطیر‌هایم باشم.
***
شبانه روز بر لب‌های مادرم دعای مجرب پیامبر جاری می‌شود، گویی که خواستار نیمچه تبسمی بر این کودک ضریر‌ش است.