درحال تایپ دلنوشته در پناه برگ‌خورشید | محمد یاسین نصرتی کاربر انجمن چری بوک

[تمســاح]

نسل‌های بعد، قصه من و گل‌ها را برای هم تعریف خواهند کرد. قصه عشقی بی‌پایان، قصه‌ای از جنس امید. قصه‌ای که به آن‌ها یاد خواهد داد، که هیچ وقت نباید ریشه‌های خود را فراموش کرد. قصه دشت آفتابگردان، تا ابد زنده خواهد ماند.

 

[تمســاح]

دشت آفتابگردان، یک میراث خواهد بود، یک نماد. نمادی از عشق، امید، و بازگشت. هر سال، هزاران نفر به دشت خواهند آمد، تا از آن الهام بگیرند. تا به یاد بیاورند، که هیچ وقت نباید ناامید شد.

 

[تمســاح]

و در نهایت، دشت آفتابگردان، تا ابد باقی خواهد ماند. قصه‌ای از جنس زندگی، از جنس امید، از جنس عشق. قصه‌ای که هرگز فراموش نخواهد شد. قصه‌ای که در قلب‌ها خواهد ماند.

پایان