همگانی " خودمونی‌های گفتنی "

[مستر کیان]

" حرف حساب‌های گفتنی "​

 

[مستر کیان]

چیزی تو خودم احساس نمیکنم، چیزی هم برای گفتن ندارم یعنی به قدری ناتوان شدم که نمیتونم توصیفی برای این حال داشته باشم شاید هم میتونم! نمیدونم.. این روز ها من حتی نمیدونم چه کسی هستم، چه احساسی دارم، چه کار باید بکنم. یعنی به قدری روانم درد میکنه که دلم میخواد سرم رو از تنم جدا کنم تا خودش فکری به حال خودش و افکارش بکنه. چرا که من نمیتونم...نمیتونم تو تاریکی اتاق های مغزم تنها بمونم، اینجا همه چیز سیاهه، کسی هم نیست. خودم رو هم در میان افکارم پیدا نمیکنم. خودم؟خودم کجاست؟

 

[مستر کیان]

نیاز دارم مدتی نباشم
سفر کنم به جایی که هیچ کسی را نشناسم
به جایی که هیچ کسی مرا نشناسد
دور باشم و رها
آدم هایی را ببینم که هیچ تصور بدی از آنها ندارم
مسیرهایی را بروم که تا به حال نرفته ام
نه نگرانِ چیزی باشم،
نه از پیشامدِ پیش نیامده ای بترسم...

 

[مستر کیان]

وقتی خودم را به‌قدر کافی دوست داشتم، شروع کردم به ترک کردن چیزهایی که سالم نبودند. یعنی آدم‌ها، مشاغل و عادات و اعتقاداتی که مرا کوچک و حقیر نگه می‌داشت کنار گذاشتم.

قبلا فکر می‌کردم این‌ کار به معنی وفادار نبودن است، ولی در واقع این به معنای وفاداری به خویشتن است...

 

[HADIS]

این فنجان‌های قهوه، آن ساعتِ خوابیده‌، عکس‌هایی پاره و قدیمی، تابلوی سفید، رختخوابی تکراری و بالاخره کتاب و کتاب و کتاب... این یک قانون است. دیر یا زود آدم‌ها کنار می‌روند و تو به اشیاء وابسته می‌شوی!
شاید مهم‌ترین دلیل تنهایی‌ام این است که از بودن در خاطرات نادان‌ها بیزارم؛ و ابداً نمی‌توانم به خاطر "تن‌ها"، تنهایی را هم از دست بدهم.

 

[رجینا]

گفت: از دلتنگی بگو
گفتم: دلتنگی یعنی صدای محبوبت را بشنوی روی برگردانی و کسی آنجا نباشد...

 

[رجینا]

خاموشم
اما
دارم به آواز ِغم ِ خود میدهم گوش !
وقتی کسی آواز می خواند
خاموش باید بود
غم!
داستانی تازه سر کرده است
اینجا سرا پا گوش باید بود .!...

 

[رجینا]

می دانم برای زندگی بهانه ها هست، اما بطور غیرقابل بیانی غمگین و ناخوشم.
زیرا حق ما بیش از این است....

 

[پناه]

کسانی هستند که از خودمان می رنجانیم؛
مثل ساعت هایی که صبح، دلسوزانه زنگ می زنند؛
و در میانِ خواب و بیداری، بر سرشان می کوبیم؛
بعد می فهمیم که خیلی دیر شده …!

 

[پناه]

ما نسل بدبختی هستیم!
دستمان به مقصر اصلی نمی‌رسد،
از همدیگر انتقام می‌گیریم!