ای ستاره ی سهیل آسمان زندگیم بگو کجا در دل آسمان جا داری؟
الان، امشب، آری همین امشب میخواهمت بگو کجا سیر در آسمان داری؟
ای کسی که وفا صفا و مرامت چون کهکشان راه شیری اوج گرفته
ستاره های آسمان وجودت در دل این یار دلتنگ چون سلول جا گرفته
ای نسیم سحری کجایی که عطرشبنم گل وجودت در اتاقم جا گرفته
بیا که عقربه های ساعت دیواری در فراق تو غم و ماتم گرفته...