متفرقه تاریخچه موسیقی اصیل ایرانی

[پناه]

بررسی موسیقی کردی



تاريخ نويسان و موسيقي دانان معروف جهان معتقدند كه كردستان مهد تمدن موسيقي جهان به حساب مي‌آيد.
گزنفون " تاريخ نويس يوناني در اين‌باره نوشته است: در سال ‪ ۴۰۱قبل از ميلاد، بعد از حمله يونان به ايران و شكست كوروش هخامنشي از يونانيها، هنگامي كه لشگر يونان قصد بازگشت از كردستان را داشت، كردها با خواندن نغمه‌ها و سرودهاي دسته‌جمعي يونانيها را مورد حمله قرار دادند.
گزنفون افزوده است، كه چگونه كردها در آن زمان با هنر موسيقي آشنايي داشتند و حتي از آن در جنگها هم استفاده مي‌كردند.
در ويژه‌نامه موسيقيايي " فاسكه كه " كه در فرانسه منتشر مي‌شود، آمده است كه ايران قديم و سرزمين "ميسوپوتاميا" يعني جايگاهي كه كردها اكنون در آن سكونت دارند، قديمي‌ترين مهد موسيقي جهان بوده است.
به نوشته اين نشريه، تمام ملوديهاي ايراني در اينجا منظور ايراني بودن ملوديها است، يعني جايي كه فرهنگ آريايي در آنجا حضور داشته است- نه مرز جعرافيايي و سياسي ايران كنوني در جهان بي‌همتا و بي‌نظير است.
قوم كرد به عنوان يكي از قديمي‌ترين اقوام آريايي به علت بهره بردن از فرهنگ غني ايراني داراي اصيلترين موسيقي و ملوديهاي جاودان و بزرگ است.براي دستيابي به غناي موسيقي كردي بايد از زرتشت و فرقه اهل حق شروع كرد، زيرا اگر كرد خود را وارث تمدن ماد مي‌داند، زرتشت نوه به حق مادهاست و پيروان اهل حق نيز، به حق كرد هستند و در كردستان زندگي مي‌كنند و به زبان كردي گوراني سخن مي‌گويند.بر اساس كتابهاي قديمي اهل حق، هنر موسيقي از زمانهاي قديم مورد توجه مردم اين آيين بوده است.
در نامه سرانجام (سرود يارسان) يكي از قديمي‌ترين كتابهاي اهل حق آمده است: " زماني كه خداوند قصد داشت روح را در كالبد آدم بدماند، روح در كالبد آدم قرار نگرفت تا اينكه بعد از ‪ ۴۰روز خداوند به بنيامين، دستور داد كه روح را در كالبد آدم بدماند و بنيامين آوازي براي روح خواند و روح در كالبد آدم جاي گرفت".
موسيقي كردي در ميان مردم كردستان داراي يك پيوند ناگسستني با زندگي روزمره​

مردم است، بسياري از صاحب نظران كرد معتقدند: موسيقي كردي يكي از اصيل‌ترين موسيقيهاي ايراني است كه با گذشت قرنها ويژگيهاي خود را در فولكلور عامه كرد زبانهاي ايراني حفظ كرده است.سازهاي رايج در موسيقي كردي ني، سورنا، نايه، دهل، تنبك، تنبور و كمانچه است.
به طور كلي در موسيقي ايراني ملوديهايي در قالب هفت دستگاه ماهور، شور، نوا، همايون، سه‌گاه، چهارگاه و پنج گاه جاي مي‌گيرند.اما غير از هفت دستگاه معروف فوق يك دستگاه مشهور ديگر وجود دارد و آن دستگاه " اصفهان " مي‌باشد.
بسياري از موسيقيدانان معتقدند اين دستگاه بخشي از دستگاه شور است و بسياري ديگر بر اين باورند كه شاخه‌اي از همايون است.آوازهاي " قه‌تاري " كردي در همين دستگاه جاي مي‌گيرند
در ميان هفت دستگاه فوق، دستگاه شور از ساير دستگاه‌ها وسيعتر و بزرگتر است زيرا اگر چه در ساير دستگاه‌ها، چندين آواز ديگر جاي مي‌گيرد، اما دستگاه شور علاوه بر اين خود داراي چندين " گوشه " ديگر مي‌باشد.اين گوشه‌ها شامل ابوعطا، بيات ترك يا بيات زند، افشاري ياهه وشار، ده‌شتي و بيات كرد مي‌باشد.
بسياري از آوازهاي كردي مانند كابوكي، شاييك ده‌گري، گول نيشان گول نيشان و اكثر آوازهاي حيران در دستگاه شور جاي دارند.
هنر موسيقي هر ملتي وقتي پيشرفت مي‌كند كه فرهنگ ملي آن ديار، مورد توجه باشد و شرط پيشرفت، توسعه و احياء آن در فرهنگ مردم نهفته است.
كردها به فرهنگ، زبان، ادبيات، سنت و موسيقي خود بسيار علاقه‌مند هستند و به همين دليل در اين مورد پيشرفت كرده‌اند.
كردستان با ديرينه حماسي و عرفانيش، با صفا و سادگي عاطفي ساكنانش و با طبيعت بكر و دست نخورده‌اش اروزگاران كهن تا به امروز همواره پرورنده موسيق دانان بزرگي در آغوش خود بوده است.مو

 

[پناه]

موسیقی آذربایجان​

موسیقی سنتی منطقه آذربایجان یک سابقه بسیار طولانی و قدیمی دارد. در حفاری‌های باستان‌شناسان و قدمت سنگ‌نگاره‌ها آن نشان می‌دهد که سابقه آن به حدود 5000 تا 40000 سال قبل می‌رسد. اطلاعاتی که در مورد غنی بودن آلات موسیقی آذربایجان به‌دست‌آمده است، ثابت کرده که موسیقی و آهنگ‌های آنان از لحاظ مضمون و محتوا تنوع بیساری دارد. موسیقی و زبان شعر آن‌ها به چندین گروه تقسیم می‌شود که شامل: ژانر دسترنج، معیشت و تاریخی، مراسمات تشریفاتی است.
موسیقی آذری یکی از شاخه‌های فرهنگ آذربایجان و افراد ترک‌زبان در ایران است. سبک آذری دربرگیرنده شادی، شجاعت، عرفان و یا سوز دل است که با گوش‌کردن به این موسیقی‌ها احساسات افراد به هر شکل ممکن، در وجود آن‌ها پیدا می‌شود. موسیقی آذری شامل نوآوری محتوای هیجانی و خلاقیت است. موسیقی آذری با موسیقی‌های کلاسیک بسیار فرق دارد.

انواع سبک‌های موسیقی آذری​

اخیرا سبکی از موسیقی‌های آذری در حال اجرا است که برگرفته از سبک موسیقی شوروی سابق بوده که با موسیقی ترکی ایران فرق دارد. این اتفاق به‌خاطر است که زمانی آذربایجان ایران تحت حمایت شوروی سابق بوده است. امروزه آذربایجان ایران سبک موسیقی را به روش‌های مخصوص خود تحول بخشیده که در ایران شکل موسیقی آذری‌ها عارفانه و به شکل احساس قهرمانانه اجرا می‌شود.
سبک‌های موسیقی آذری تنوع بسیار زیادی دارد و هرکدام از آن‌ها خصوصیات و حالت‌های ویژه خود را دارند که این سبک‌ها با آثار زیادی در قالب موسیقی سمفونیک، اپرا و موسیقی برای باله و… اجرا می‌شود

مهم‌ترین سبک‌های آذری​

باتوجه‌به سبک‌های متنوعی که موسیقی آذربایجان دارد می‌توان به این سبک‌ها اشاره کرد که عبارت‌اند از:

موسیقی محلی​

این موسیقی هنر عاشیق‌ها که مفهوم آن ترکیبی از داستان‌های غیر حماسی و حماسی، رقص و موسیقی و شعر است که این عاشیق‌ها را افرادی آوازه‌خوان مسافر با ساز می‌شناختند. آهنگ‌های آنان بداهه و با ساز لوت اجرا می‌شود.

موسیقی سنتی یا مقامی​

این سبک موسیقی رسمی آذربایجان محسوب می‌شود و در سال 2008 یونسکو به‌عنوان میراث معنوی فرهنگی ثبت شده است. این سبک از موسیقی با ساز تار آذربایجان، عود، کمانچه، بالابان و سازهای دیگر اجرا می‌شود. مقام‌های اصلی موسیقی آذری شامل: شوشتر، سه‌گاه، شور، چهارگاه و مقام‌ها و فرعی هم سارنج، شهناز و نوعی دیگر از چهارگاه است.

موسیقی تشریفاتی​

این نوع موسیقی آذربایجان طرف‌داران زیادی دارد و مورد استقبال افراد زیادی قرار می‌گیرد و معمولا این موسیقی‌ها در عروسی، عزا و جشن‌ها استفاده می‌شود.
بک بزمی
این سبک موسیقی نوع شگفت‌آور و پیچیده از موسیقی آذری است که حاوی عشق خالص، غم و اندوه، زیبایی عشق، سوز دل و… را شامل می‌شود. در این سبک تعدادی از مردم آذری دست‌ها را به هم داده و دایره‌وار کنار هم می‌ایستند و آواز می‌خوانند و با سبک شعر دوبیتی و تکرار آن بیت‌ها را هدایت می‌کنند.

سازهای موسیقی آذری​

باتوجه‌به سبک‌های مختلف موسیقی آذربایجان سازهای زیبا و متنوعی هم دارند که هرکدام دارای صداهای دلنشین و زیبایی هستند که این سازها عبارت‌اند از:

تار آذری​

یک ساز زهی زخمه‌ای که با ضربه مضرابی و از جنس شاخ گاومیش و یا مواد مصنوعی برسیم که تولید صدا می‌کند. مهم‌ترین ساز در سبک موسیقی مقامی آذری بوده و بر اساس تغییراتی که روی آن انجام شده کاسه‌ای کوچک‌تر از تارهای سنتی ایرانی دارد.

قوپوز​

این ساز که به نام چگور هم نامیده شده در آذربایجان غربی و شرقی و جمهوری آذربایجان بسیار رواج دارد و گاهی اوقات هم در شهرهای قزوین، زنجان، اردبیل و همدان هم دیده می‌شود. ساز است زهی زخمه‌ای که با مضرابی از جنس پوست درخت گیلاس و یا حتی پلاستیک نرم هم نواخته می‌شود.

ساز بالابان​

این ساز یک هوا صدایی دوزبانه است که با دمیدن هوا در آن صدا تولید می‌شود و دارای دو قسمت زبانه و بدنه است. این ساز از روش نفس برگردان نواخته می‌شود و صدای بم و زیبایی دارد.

ساز ناقارا​

نوعی ساز کوبه‌ای در موسیقی آذری است که بدنه‌ای استوانه‌ای از چوب توت دارد و روی آن پوست بز کشیده شده است. از این ساز در مراسم عروسی آذری زیاد استفاده می‌شود.

ساز باغلاما​

ساز اصلی و ملی ترک‌ها و منطقه آناتولی است. یک ساز زهی مضرابی از جنس پلاستیک نرم است که شبیه یک‌کاسه طنینی شبیه گلابی و دسته بلندی دارد و اغلب تک‌نوازی و همراهی با آواز در کنار سازهای دیگر در ارکستر استفاده می‌شود.

 

[پناه]

آلات موسیقی معروف در شهر شیراز​

اما چه آلات موسیقی در شهر شیراز معروف و پر استفاده است؟ عمده ترین آلات موسیقی که در شیراز و در بین هنرمندان این شهر رواج دارد به شرح زیر است:

• کرنا: اگر تابحال کرنا ندیده اید، سازی کشیده و شبیه به سورنا است با این تفاوت که طول بیشتری دارد و دهانه اش گشاد تر است. صدای این ساز از سورنا هم کمی بم تر است و بیشتر حالتی شیپور مانند دارد.
• سورنا: این ساز تقریبا در بیشتر شهرهای کشور دیده می شود و استفاده از آن در بین مردم کشورمام رواج زیادی دارد.
• دونای یا نی جفت: این ساز تنها مختص به استان فارس است و ساز بومی شیراز به حساب می آید که نوای شاد و دلنشینی هم دارد.
• نی لبک: نی لبک هم از دیگر آلات موسیقی است که در بین مردم کشور و قوم عشایر رواج بسیاری دارد. مردم شیراز نیز در بین ساز و آواز های خود از آن استفاده می کنند.
• تار: تار معروفترین و رایج ترین آلت موسیقی در بین مردم استان فارس است. به خصوص در بین قوم هایی که در بخش شمال غرب استان فارس زندگی می کنند.
• کمانچه: این ساز بیشتر مختص ترک های قشقایی شیراز و استان فارس است و به حق استادانی بی مانند در نواختن این ساز هستند.
• دایره: دایره نوازی هم در بین مردم شیراز به خصوص در مراسم های شاد و عروسی رواج بسیار زیادی دارد.
• نقاره: نقاره چیزی شبیه به طبل است، اما طبل هم نیست. نقاره از دو کاسه بزرگ و کوچک تشکیل شده است که روی دهانه های آن پوست حیواناتی مانند گوسفند و بز را می کشند. این پوست را با طناب برروی لبه های محکم می کنند و همراه با دو قطعه چوب با آن موسیقی می نوازند. نقاره سازی است که در همراهی با سورنا نواخته می شود.
• دهل: این ساز یکی از معروفترین آلات موسیقی در بین مردم کشور ماست و در بیشتر مناطق کشور نواخته می شود. دهل در گذشته برای بیان خبرهای مهم استفاده میشد اما امروزه در مراسم های شاد و رقص های جمعی کاربرد دارد.

موسیقی در شیراز یکی از جاذبه هایی است که حتی اگر اهل موسیقی هم نباشید، حتما شما را جلب خواهد کرد. بهترین و اصیل ترین نمونه از موسیقی شیرازی را هم باید به قوم ترک نشین قشقایی شیراز اختصاص بدهیم. از جمله های آهنگ های معروف قشقایی های شیراز که همگی مضمونی بر دلدادگی و محبت دارند می توانیم به «سحرآوازی»، «جنگ‌ نامه»، «محمد طاهر بيک»، «معصوم»، «صمصام»، «کوراوغلو»، «محمود و صنم»، «محمود و نگار»، «باش خسرو»، «هليله خسرو»، «بيستون»، «حيدری»، «گرايلی»، «باش گرايلی»، «باسما گرايلی» و «کرمی» اشاره کنیم که نمونه هایی زیبا از موسیقی اصیل شیراز اند.

 

[پناه]

موسیقی پاپ چیست ؟​

موسیقی پاپ، با وجود اینکه کاملا از موسیقی کلاسیک، موسیقی هنری یا art music و موسیقی فولک متمایز است، اما از آنجایی که اصطلاح پاپ شامل بسیاری از قطعات موسیقی راک، هیپ هاپ، کانتری و راک اپرا را در بر میگیرد، میتوانیم بگوییم که موسیقی پاپ، تعریف دقیقی ندارد.

مشخصات موسیقی پاپ به عنوان یک زیرمجموعه
موسیقی پاپ معمولا به عنوان موسیقیی تعریف میشود که به شکل تجاری تهیه میشود یا هدف تولید آن سود مالی است. بنا به تعریف سایمون فریت Simon Frith، منتقد موسیقی و جامعه شناس متخصص موسیقی مردم پسند، موسیقی پاپ به عنوان یک صنعت شناخته میشود نه هنر. البته این موسیقی را میتوان در حیطه بازار، ایدئولوژی، تولید و زیبایی شناسی هم معنا کرد. درواقع، “پاپ” طوری طراحی شده که برای همه جالب باشد و از هیچ جای خاصی نیامده و قرار هم نیست سلیقه خاصی را اعمال کند.

این موسیقی در اثر هیچ آرزوی پرمعنا به وجود نیامده و تنها جاه طلبی سازندگان آن سود و پاداش مادی است و…با تعاریف موسیقایی، بسیار محافظه کارانه هم هست. موسیقی پاپ چیزی است که از بالا (کمپانیهای ضبط صفحه، تهیه کنندگان رادیویی و تبلیغاتچیها) تدارک دیده شده و از میان مردم برنخواسته است. پاپ موسیقیی است که به طور حرفه ای تهیه و بسته بندی شده است و چیزی نیست که بتوان آنرا به سلیقه خود تغییر داد و یا فرم آنرا تغییر داد.

به عبارت دیگر، موسیقی پاپ، نوعی موسیقی است که در دهه ۵۰ آغاز شد و آنچه در این مجموعه قرار میگیرد معمولا برای گروه بزرگی از افراد جذاب است. با به وجود آمدن صفحه های پلاستیکی یا وینیل در دهه ۳۰ تا ظهور کامپکت دیسک یا CD در دهه ۸۰، موسیقی ضبط شده، نسبت به موسیقی زنده، بیش از پیش در دسترس قرار گرفت. ترانه های پاپ معمولا در ۳ دقیقه اجرا میشوند و در آنها از ملودیهایی استفاده میشود که معمولا بسیار شنیدنی بوده و عده بسیاری را به خود جلب میکنند.

مشخصه موسیقی پاپ یک عنصر ریتمیک سنگین در زیر است که معمولا توسط دستگاههای تقویت کننده الکترونیک (amplifier) اجرا میشود و ملودی اصلی بر این ریتم غالب است. ترانه پاپ همچنین به ترانه های محبوبی که مردم به زمزمه و خواندن آن علاقه دارند نیز اطلاق میشوند. موسیقی پاپ از نظر تجاری موفق است و سبک مورد علاقه ایستگاههای رادیویی است زیرا قابل دسترس بوده، راحت در یاد میماند و مخاطبین زیادی را به خود جلب میکند.

کنسرتهای موسیقی پاپ گاهی بقدری تماشاگر بخود جذب می کنند که اجرای آنها فقط در استادیومهای بزرگ ورزشی امکان پذیر است.

 

[پناه]

تاریخچه‌ی موسیقی رپ​

اولین قطعات رپ در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاه پوستان آمریکایی در برانکس نیویورک شکل گرفت. جوانان سیاه برای مبارزه با تبعیض‌های نژادی از موسیقی رپ کمک گرفتند. علاوه بر سیاه پوستان که آن‌ها را مبدع موسیقی رپ می‌دانند، آمریکایی‌های لاتین تبار هم در توسعه و پیشرفت این سبک نقش زیادی داشتند.

رپ در سال‌های ۱۹۷۰
خوانندگان dancehall سبک رپ را برای موسیقی هیپ هاپ در کنار رپر‌های دیسکو و جاز شکل دادند.

رپ در سال ۱۹۸۰
شخصی به نام Melle mel راه رپر‌ها را در زمینه‌ی مفاهیم سیاسی و اجتماعی باز کرد؛ و در همین دوران بود که گروه DMC run با انتشار Rasing hell رپ را با راک ترکیب کرده و سبک رپ راک را شکل دادند.

رپ در سال ۱۹۹۰
در این دوران بود که آزادی و اختیار رپر‌ها در استفاده از هر گونه لغات در متن زیاد شد.

رپ در سال ۲۰۰۰
در این دوران تکنولوژی را وارد آهنگ‌های رپ کردند و رمیکس‌هایی از رپ‌های قدیمی ساخته و سبک رپ در جنوب و غرب آمریکا محسوس‌تر شد.

ویژگی‌های موسیقی رپ​

کلمه‌ی رپ را می‌توان مخفف عبارات زیر دانست:

• “Rhythmic American Poetry”
• “Rhythmically Associated Poetry”
• “Rhythmically Applied Poetry”
• “Rhythm and Poetry”

موسیقی رپ در واقع یک موسیقی کلامی و گفتاری است که با ریتم و آهنگ همراه بوده و دارای ضرب آهنگ تند است. رپ علاوه بر اینکه یک هنر و موسیقی است، یک راه و روش برای اعتراض قشر جوان است. در هر زمان و مکانی که جوانان اعتراضی داشته باشند آن را در قالب یک قطعه‌ی موسیقی و کلمات پشت سرهم و تند، بیان می‌کنند. در واقع سبک رپ بیشتر دارای مضامین اجتماعی و اعتراضی و بیان مشکلاتی مثل فقر یا بیکاری است.


برخی از خوانندگان رپ آن چنان در زمینه خواندن قطعات ریتمیک مهارت دارند که حتی بدون آهنگ یا ساز هم می‌توانند احساس خود را به شنونده القا کنند. موسیقی رپ بسیار انعطاف پذیر است، زیرا هیچ الزام و چهارچوبی برای رعایت قوانین ندارد. رپ ابتدا به زبان انگلیسی بعد آلمانی و فرانسه و بعد فارسی رواج یافت.
در آمریکا محتوا و مضامین موسیقی رپ را به دو دسته تقسیم می‌کنند:

• اولد اسکول Old School: این دسته از قطعات ماهیت اعتراضی داشتته و به موسیقی رپ تا قبل از سال ۲۰۰۰ گفته می‌شود.
• نیو اسکول New School: دسته‌ی دوم ماهیت اعتراضی آن کمرنگ‌تر شده و به موسیقی رپ بعد از سال ۲۰۰۰ می‌گویند.

 

[پناه]

موسیقی جاز چیست؟​

در قرن بیستم شاهد ظهور سبک‌های مختلفی در موسیقی بودیم. یکی از این سبک‌ها که سرآغاز حرکتی فراگیر در موسیقی شد، سبک موسیقی جاز است. در این مطلب در مجله پیانو باربد به معرفی این سبک از موسیقی می‌پردازیم.
جاز نوعی از موسیقی است که بداهه‌پردازی بخش مهم آن را تشکیل می‌دهد. در بیشتر اجراهای جاز، نوازندگان در لحظه و آنی قطعاتی را می‌سازند و به صورت تک‌نوازی اجرا می‌کنند که نیاز به مهارت قابل توجهی دارد.
تنوع فوق‌العاده‌ای در موسیقی جاز وجود دارد، ولی در اغلب موارد موسیقی جاز بسیار ریتمیک است، از سوئینگ (swing)، ضرب‌ها و فاصله‌های کوتاه و خرامان، استفاده می‌کند و استفاده از بلونت یا بنت نت (bent/ blue note) در آن رایج است. بلونت، نتی است که متفاوت با زیروبمی استاندارد، اجرا می‌شود. فاصله این نت چیزی بین ربع پرده و نیم پرده است و در سبک‌های مختلف متفاوت است. به همین دلیل موسیقی در این سبک حالت ریتمیک فوق العاده‌ای دارد. الگوی رایج در این سبک موسیقی، الگوی «فراخوان و پاسخ» است که در آن یک ساز یا صدا یا بخشی از گروه به صدای ساز دیگر یا بخش دیگر گروه پاسخ می‌دهد.
مؤلفه‌های جاز
جاز می‌تواند، احساسات زیادی از غم عمیق تا شادی عظیم را بازگو کند. در موسیقی جاز می‌شود نوای آزادی‌خواهی را شنید، نوایی که روایت‌گر اعتراض افرادی است که به خاطر رنگ پوستان مورد رفتاری ناعادلانه قرار می‌گرفتند. هم‌چنین صدای مبارزه افرادی است که در کشورهای تحت سیطره دیکتاتوری زندگی می‌کنند.

 

[پناه]

موسیقی متال چیست ؟​

وسیقی متال , موسیقی است که مردم کمتر میپسندند و حتی به کسانی که این سبک رو گوش میدن به اصطلاح آمیانه میگن ” ((اینا چیه گوش میدی بابا , چرتو پرته” )).
اما در دل این موسیقی هنر و ضرافتی نهفته هست که 100% در هیچ نو سبکی موجود نیست.
اکثر کسانی که قدرت درک پایینی از موسیقی دارند, به دنبال چنین سبکی نخواهند رفت. زیرا گوش کردن موسیقی متال نه تنها نیاز به جنبه های همه نگری دارد , بلکه نیاز به روحیه ی لطیف و تجزیه پذیر نیز دارد.
منظور از تجزیه پذیری چیست؟ منظور از تجزیه پذیری قدرت درک و استفهام هنر است.
اگر شما به موسیقی متال به صورت گذرا و غیر مفهومی گوش دهید , قطعاً از آن خوشتان نخواهد آمد. اما اگر به این موسیقی با دید همه نگری نگاه کنید متوجه ضرافت بالای آن خواهید شد.
اگر شما به یک موسیقی هوی متال گوش کنید , منظور نوع درام زدن , گیتار لید زدن , گیتار ریتم زدن و گیتار بیس زدن , متوجه میشوید که هماهنگ کردن این چند ساز , امری بسیاری دشوار و پیچیده است.
مهمترین ساز در این سبک درام میباشد. زیرا زمان بندی و هماهنگ کردن سایر اعضا بر عهده درامر خواهد بود. از معروفترین و سریعترین درامر های موجود میتوان به درامر گروه اسلیپکنات به نام جویی جوردیسون اشاره کرد.
دومین ساز که امری مهم در شکل گیری موسیقی هوی دارد , ساز بیس است. ساز بیس سازی است مانند گیتار که تار های بسیار ضخیمی دارد. معمولا به صورت 4 یا 5 یا در مواقع خاص 6 سیم میباشند.(دسته ی آن از 15 تا 20 سانت بلنتر از گیتار معمولی است: ونچا)

سومین ساز و رو ترین صدای ساز در موسیقی متال گیتار الکتریک(برقی) است. گیتار الکتریک گیتاریست 6 سیم که به خودی خود صدایی ولید نکرده و برای گرفتن صدا از آن به وسیله ای به نام آمپلی فالر نیاز است.

سبک زدن با این ساز در یک گروه به دو دسته لید (سولو یا تک نواز) و یا لیدریتم یا ریتم تقسیم میشود.
وسیله ی ساده ای در نواختن گیتار الکتریک به نام (پیک) وجود دارد که جا دارد به آن نیز اشاره کنیم.
البته لوازم بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد . مانند افکت , اسپ آمپ, ملودیک کیبورد و... .

 

[پناه]

موسیقی کرال ایرانی چیست ؟​

موسیقی کُرال ایران به ساخته‌هایی گفته می‌شود که توسط آهنگسازان ایرانی برای آواز گروهی (یا گروه کُر) نوشته شده باشد.از معروف‌ترین آثار کُرال ایران، تنظیم ترانه‌های محلی ایران برای آواز گروهی در دهه ۱۳۲۰ توسط روبیک گریگوریان است که به صورت کتاب در تهران منتشر شده‌است.
از دیگر آثار کُرال ایرانی (با همراهی ارکستر)، «سرباز» ساخته حسین دهلوی است. در شرق کشور نیز مسعود نکویی موسیقی دان و پژوهشگر کرمانی در حال فعالیت بر روی موسیقی کرال آکاپلا پلی فونیک است و تا به امروز آثار بسیار زیادی در زمینه کرال آکاپلا فرهنگ شفاهی مردم کرمان و شرق کشور خلق کرده است.

تعریفی اجمالی از گروه و موسیقی کرال​

همانطور که گفته شد یک گروه کُرال یا گروه هم‌سرایان، گروهی موسیقیایی متشکل از خوانندگان است. البته باید در نظر داشت موسیقی کرال، به قطعاتی گفته می‌شود که برای اجرای چنین گروهی نوشته می‌شود. به گروهی از خوانندگان که اجرای گروهی دارند، گروه کر یا گروه هم‌سرایان گفته می‌شود.
اصطلاح گروه کر غالبا به گروه‌های وابسته به کلیسا اطلاق می‌شود؛ (فارغ از این که جزء اعضای اصلی گروه کر هستند یا نه)، و دسته دوم به گروه‌هایی اشاره دارد که در سالن‌های کنسرت یا تئاتر به اجرا می‌پردازند البته این تفاوت چندان سخت‌گیرانه نیست.
اصطلاح “کر” در شکلی دیگر به معنای زیرمجموعه‌ای از اجرای دسته‌جمعی به کار می‌رود. بدین‌ترتیب ممکن است به عباراتی مانند “کر سازهای بادی-چوبیِ” ارکستر، یا “کرهای” گوناگون مجموعه‌ای از صداها یا سازها در ساخته‌ای پلی‌کرال بربخوریم.
در اوراتوریوهاو مس‌های معمول سده‌های هجدهم تا بیست و یکم، از واژه گروه کر یا همسرایان برای نشان دادن وجود بیش از یک خواننده در هر بخش برای مقایسه با کوارتت تک‌خوان‌هایی نیز که در این کارها وجود دارد، به کار می‌رفته و می‌رود.

 

[پناه]

انواع ارکسترهای معروف​

از گذشته‌های دور یکی از شاخه‌های جذاب و زنده در موسیقی‌های کلاسیک، ارکستر بوده و هنوز هم جذابیت خود را از دست نداده است. جمعی از نوازندگان مختلف ساز و افراد زیادی که برای دیدن و شنیدن این موسیقی پویا و زنده در یک جا جمع می‌شوند که می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد. با تنوع ارکسترهای موجود حالا می‌خواهیم بدانیم ارکسترسمفونیک چیست و چه فرقی با دیگر ارکسترها دارد.

ارکسترسمفونیک چیست؟​

یک مجموعه و گروه بزرگ از نوازندگان هستند که برای اجرای موسیقی کلاسیک هماهنگ شده‌اند. این ارکستر معمولا دارای چهار گروه از ابزارآلات موسیقی است که شامل ابزارآلات موسیقی برنجی، کوبه‌ای، بادی، چوبی و زهی می‌شود. البته سازهای دیگری هم مانند: چنگ، پیانو و انواع سازهای الکترونیکی هم ممکن است به‌صورت تکی در این گروه موسیقی حضور داشته باشد.

ارکسترسمفونیک دارای ۴۰ نفر نوازنده است که نباید کمتر از این تعداد باشند. واژه سمفونی در ابتدا به انواع مختلف صدای ساز و انسان و یا ترکیبی از هر دو گفته می‌شد. اما امروزه به این واژه به آثاری اطلاق می‌شود که برای ارکستر تنظیم شده و بدون کلام است. پس مقداری با ارکسترسمفونیک چیست آشنایی پیدا کردید.

تفاوت ارکسترها​

ارکستر طبق اسمی که دارد از گروهی از افراد تشکیل شده است که دارای نوازنده سازهای ویولن، ویولنسل، زهی و ویولا هستند و قطعات مخصوصی را اجرا می‌کنند. هر ارکستری طبق تعداد ساز و نوع آنها اسم‌گذاری می‌شود. ارکسترسمفونیک بزرگ‌ترین نوع ارکستر است؛ زیرا از بیشتر انواع سازها در آن استفاده می‌شود و می‌توان گفت بیشتر سازهای کلاسیک غربی هم در آن وجود دارد. در بعضی از موارد هم از برخی از نام‌ها هم برای ارکسترها استفاده می‌شود به نام سازهایی که در آن ارکستر ایفای نقش می‌کنند بستگی ندارد.

این نام‌گذاری فقط برای مشخص‌کردن ارکسترهای دیگر در شهر یا منطقه‌های دیگر است. به طور مثال ارکستر فیلار مونیک به علت اینکه از طرف انجمن این شهر پشتیبانی مالی می‌شود به این نام نامیده شده و دارای نوازندگانی معروف و ماهری است. در هر ارکستر نسبت به نیاز، از سازهای متفاوت استفاده می‌شود و به چینش و تبعیت از پارتیتور نوشته می‌شود و توسط آهنگ‌سازان تغییرات لازم برای تنظیم مجدد روی آنها ایجاد می‌شود.

پس ارکسترهای بزرگی که دارای گروه‌های ساز مختلف از تمام انواع سازها در آن ایفای نقش کنند را ارکسترسمفونیک می‌نامند و دیگر ارکسترها طبق نوع ساز و تعداد نوازندگانی که در آن حضور دارند به این اسم معروف می‌شوند.

قطعات ارکستر سمفونی کدام است؟​

ارکسترسمفونیک معمولا قطعات مختلفی را اجرا می‌کند؛ ولی مهم‌ترین آنها موسیقی کلاسیک است که به‌صورت ویژه نوشته می‌شود. ارکسترسمفونیک ۴ قسمت اصلی یا چهار خانواده ساز دارد که هر کدام از قسمت‌ها نقش‌های متفاوت و منحصربه‌فردی را اجرا می‌کنند. از جمله سازها عبارت‌اند از:

سازهای زهی​

این افراد خوانندگان ارکستر بوده و بیشتر ملودب های زیبا را اجرا می‌کنند.

سازهای بادی برنجی​

این افراد قهرمان ارکسترها نامیده می‌شوند؛ زیرا دارای صدای جسورانه‌ای هستند که همه را به خود جذب می‌کنند که انگار اتفاقی در حال صورت‌گرفتن است.

سازهای بادی چوبی​

این افراد معمولا بازیگران ارکستر نامیده می‌شوند. زیرا می‌توانند با صدای سازهای خود نواهای متفاوتی مانند صدای خنده‌های یک فرد تا صدای چهچهه پرندگان را به نمایش بگذارند.

سازهای کوبه‌ای​

این گروه از نوازندگان ضربان قلب این مجموعه و گروه محسوب می شوند که موجب می‌شوند ریتم و پالس موسیقی برجسته‌تر شود. پس ارکسترسمفونیک یک واژه عمومی بوده و برای مجموعه و گروه‌های بزرگی از نوازنده‌های انواع سازها به کار می‌رود که همگی یک سمفونی کاملی را به نمایش می‌گذارند. می‌توان با قاطعیت گفت از جمله بهترین و کامل‌ترین نوع ارکسترهای مشهور در جهان است