تیکه کتاب .| برشی از کتاب.|

[پناه]

امان از دست شما جماعت عاقل. احساس‌زدگی! مستی! جنون! شما آدم‌های منزه و پاک، خونسردید و بی‌اعتنا. و با همین خونسردی و بی‌اعتنایی مست را سرزنش می‌کنید و دیوانه را تحقیر. مثل زاهد دامن می‌کشید و رد می‌شوید و مثل واعظ شکر می‌کنید که خداوند شما را مثل آنها نیافریده‌است. من بیشتر از یک‌بار مست بوده‌ام و شوریدگی‌ام با جنون خیلی فاصله نداشته‌است. از هیچ‌کدام این حالات هم پشیمان نبوده‌ام. با معیارهایی که دارم، عمیقاً فهمیده‌ام که مردم هر آدم فوق معمولی را که به کاری بزرگ یا در ظاهر ناممکن دست زده، از قدیم و ندیم با انگ مستی یا دیوانگی بدنام کرده‌اند.

*برشی از رمان رنج‌های ورتر جوان اثر گوته

 

[رجینا]

او سنگر زندگی را تهی کرد در حالی که من سال‌هاست با چند قمقمه‌ی‌ خالی پوسیده، مدام از این گوشه به آن گوشه فرار می‌کنم.

‏سنگر و قمقمه‌های خالی | بهرام صادق

 

[رجینا]

آری، روزی همگی هیچ می‌شویم؛ پس تا هستیم کسی باشیم به گرفتن دستی، و ستردن اشکی و زدودن خونی!

سهراب‌کُشی | بهرام بیضایی