همگانی ' مشاعره با اشعار شاعران '

[دلارام]

از داغ غربتش جگر سنگ خون شود
آشفته خاطری که نداند مقام دوست

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

تو پادشاهی گر چشم پاسبان همه شب
به خواب درنرود پادشا چه غم دارد

خطاست این که دل دوستان بیازاری
ولیک قاتل عمد از خطا چه غم دارد

امیر خوبان آخر گدای خیل توایم
جواب ده که امیر از گدا چه غم دارد

 

[Amir65]

از داغ غربتش جگر سنگ خون شود
آشفته خاطری که نداند مقام دوست

تا خبر دارم از او بی‌خبر از خویشتنم
با وجودش ز من آواز نیاید که منم

پیرهن می‌بدرم دم به دم از غایت شوق
که وجودم همه او گشت و من این پیرهنم

سعدی

 

[Mahoor]

تا خبر دارم از او بی‌خبر از خویشتنم
با وجودش ز من آواز نیاید که منم

پیرهن می‌بدرم دم به دم از غایت شوق
که وجودم همه او گشت و من این پیرهنم

سعدی

مهربانی‌های تو بر زخم‌هایم مرهم است
خنده‌ات پایان هر درد و عذاب و ماتم است

هر کجا می‌گویم از احساس زیبایت گلم
عشق آدم در حقیقت اعتبار آدم است

 

[دلارام]

مهربانی‌های تو بر زخم‌هایم مرهم است
خنده‌ات پایان هر درد و عذاب و ماتم است

هر کجا می‌گویم از احساس زیبایت گلم
عشق آدم در حقیقت اعتبار آدم است

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

 

[Mahoor]

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﻣﻦ ﻏﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺗﻮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﻣﻦ ﮐﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮﯾﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﻓﺰﻭﻥ ﺑﺎﺩ
ﻭﮔﺮ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺍﯼ ﺳﻬﻤﻢ ﺟﻨﻮﻥ ﺑﺎﺩ

ﺗﻮﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯾﯽ ﺗﻮ ﻋﻠﺖ ﻣﻦ
ﺗﻮ ﺑﺨﺸﺎﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﺑﯽ ﻣﻨﺖ ﻣﻦ

 

[دلارام]

ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﻣﻦ ﻏﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺗﻮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﻣﻦ ﮐﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮﯾﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﻓﺰﻭﻥ ﺑﺎﺩ
ﻭﮔﺮ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺍﯼ ﺳﻬﻤﻢ ﺟﻨﻮﻥ ﺑﺎﺩ

ﺗﻮﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯾﯽ ﺗﻮ ﻋﻠﺖ ﻣﻦ
ﺗﻮ ﺑﺨﺸﺎﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﺑﯽ ﻣﻨﺖ ﻣﻦ

نفسی وجود دارم

که تو را سجود آرم

که سجود توست جانا

دعوات مستجابم
مولانا

 

[Amir65]

نفسی وجود دارم

که تو را سجود آرم

که سجود توست جانا

دعوات مستجابم
مولانا

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس
ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا
شهریار

 

[دلارام]

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس
ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا
شهریار

ابروی تو جنبید و خدنگی ز کمان جست
بر سینه چنان خورد که از جوشن جان جست
این چشم چه بود آه که ناگاه گشودی
این فتنه دگر چیست که از خواب گران جست
من بودم و دل بود و کناری و فراغی
این عشق کجا بود که ناگه به میان جست

وحشی بافقی

 

[Amir65]

ابروی تو جنبید و خدنگی ز کمان جست
بر سینه چنان خورد که از جوشن جان جست
این چشم چه بود آه که ناگاه گشودی
این فتنه دگر چیست که از خواب گران جست
من بودم و دل بود و کناری و فراغی
این عشق کجا بود که ناگه به میان جست

وحشی بافقی

تلخ است روزگار مگر به بهانه ای
پیدا کنیم دلخوشی کودکانه ای

ای عشق سر بزن به دل سنگ من که گاه
روید ز سنگ فرش خیابان جوانه ای

فاضل

 

[دلارام]

تلخ است روزگار مگر به بهانه ای
پیدا کنیم دلخوشی کودکانه ای

ای عشق سر بزن به دل سنگ من که گاه
روید ز سنگ فرش خیابان جوانه ای

فاضل

یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم
یک روز می‌آیی که من نه عقل دارم نه جنون
نه شک به چیزی نه یقین، م*ست و خمارت نیستم
شب‌زنده داری می‌کنی تا صبح زاری می‌کنی
تو بی‌قراری می‌کنی، من بی‌قرارت نیستم

افشین یداللهی