دلنوشته | کاش... |

[مستر کیان]

ای کاش که ...​

 

[مستر کیان]

کاش!
من و تو
زیر یک چتر ،می لرزیدیم
و من در آغوشت ، می گریستم
آغوشت ،مرا گرم می کرد
و اشکم تو را...

حجت اله حبیبی...

 

[مستر کیان]

کاش میشد دفتر تقدیر خود را خود نوشت
کاش میشد باتمام حرفها دل سازی برای فردا ها نوشت...!
کاش میشد بین دل آشوبه های زندگی دفتر تقدیر خودرا از نو نوشت!!
کس نداند بازی سرنوشت تا کجا برایش خواهد نوشت آشفته دلانیم میان بازی سرنوشت اما قضا و قدر هر چه قسمت باشد آن خواهد نوشت.....!!...

 

[مستر کیان]

ای کاش دو نفر بودم
یکی در کنارت راه می رفت
لبخند می زد
دیگری از دور نگاهمان می کرد
از خوشحالی
بی صدا جیغ می کشید...

 

[مستر کیان]

کاش، باران بود وتو بودی و خیابانی بی انتها ،
تا شرح دلتنگی برگ ها را آرام آرام ،برایت روایت ، کنم
که بی تو بهارم طعم خزان دارد و خزانم طعم یخ زدگی قلبم را،
وقتی در به در عشق را گدایی
می کند......
حجت اله حبیبی...

 

[مستر کیان]

ای کاش شعر بودم
زمزمه ی لب هایت می شدم
یا اینکه اشک بودم
رفیق چشم هایت
ای کاش باد بودم
با موهای تو می رقصیدم
باران بودم
بر تو می باریدم
اینک اما در دل شب ها
منم با یاد تو تنها
و این ای کاش ها


مجید رفیع زاد...

 

[مستر کیان]

کاش شهربازی بودم
و تمام عمرم را، شادی و قهقهه ی کودکانی را میدیدم، که در دنیایی متروکه، با بزرگ ترهایی بی رمق، برای ساعتی با من خوشحال بودند.
کاش باران بودم
و به گل هایی که قرار است دلیلِ عاشقانه های کوچک اما واقعیِ مردان و زنانِ در رَه عشق بشوند، جان میدادم.
کاش کتاب بودم
و دلیلِ تحول در زیستنِ انسانی میشدم.
کاش عروسکی بودم
که شورِ زندگانی را در دلِ دخترکانِ گیسو تراشیده ی در بیمارستان ها، زنده میکردم.

کاش
کمی
فقط کمی من ...

 

[رجینا]

كاش يكي بياد تو زندگيمون كه عين مولانا ادم رو دوست داشته باشه و بگه:

نازكني، نظر كني
قهر كني، ستم كني
گر كه جفا
گر كه وفا
از تو حذر نميكنم

 

[رجینا]

كاش مى شد آدم يك مدت نباشه
محو بشه....
گم بشه... نمیدونم فقط نباشه!

 

[دلارام]

کاش با پروانه های باغ عشق میشد از کوچه ها پرواز کرد
کاش میشد در قنوتی بی ریا، ناله ی امن یجیب آواز کرد
کاش میشد همچو نایی در نی ای
کهنه زخم عاشقی را ساز کرد
یا شبیه نوری، از، یک روزنه، چهره ی محبوب خود را ناز کرد
کاش دل فرمان نمیداد عشق را، بابد از اعماق جان ابراز کرد
کاش میشد با تمام شعرها در میان قلب ها اعجاز کرد
...
شاعر مرتضی حیدری