گنجینه { کاریکلماتور }

[برهانـ]

کاریکَلِماتور (آمیختهٔ کاریکاتور و کلمات) نامی است که پرویز شاپور در سال 1347 بر نوشته‌های خود که در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو چاپ می‌شد گذاشت. این واژه حاصل پیوند «کاریکاتور» و حرف «ک» مخفف «کلمه» است. به دید شاملو، نوشته‌های شاپور کاریکاتورهایی است که با کلمه بیان شده‌است.

 

[برهانـ]

زیباترین و بهترین ساعت دنیا ، ساعتی بود که دیدمت.

 

[برهانـ]

بعضی ها خیاط نیستند ، اما خوب وصله هایی به آدم می چسبانند.

 

[برهانـ]

اعداد درشت،
با صفرها رشد می کنند.

 

[برهانـ]

برای آنکه به بی‌راهه نروم،
پشت سر حقیقت راه می‌روم

 

[برهانـ]

در رقابت عقربه‌های ساعت با یکدیگر، همیشه بازنده چشم من است.

 

[برهانـ]

بچه هاي فقير فقط در زنگ انشاء به كنار دريا مي روند.

 

[برهانـ]

برای پولدارها زندگی «جاری» است و برای بی پول ها «زن بابا» !

 

[برهانـ]

ای مرگ کُجایی که «زندگی» مرا کشت؟

 

[دلارام]

برای اینکه صدای شکستن دلش شنیده نشود با صدای بلند می خندد