درحال تایپ مجموعه اشعار مرز حسرت | حافظ وطن دوست کاربر انجمن چری بوک

[Tavan]

اشک چشمانم نشان از این حکایت دارد
که دلم از زندگی چه قدر شکایت دارد
آن همه لبخند که بر روی لبم ظاهر شد
تلخی زهری‌ست که دل ز درد روایت دارد
بسیار الماس غم به پای من ریختی ولی
مگر یک انسان چه قدر به درد رضایت دارد
آن قدر دادی ای دنیا که دلم صاحب شد
که کنون دردهای من به روز سرایت دارد
از همه غمگینم، از همه حتی خدا
که نپرسید یارم به چه رضایت دارد
شب‌ها در خلوتم گمان می‌کردم پیش از این
که شاید مرگ لااقل به من عنایت دارد

 

[Tavan]

عذابم میده هر روز این غم انباشته در سینه
تاریخ فوت امروزم، سالگرد فوت دیروزه
چه طور می‌گذره این ماتم، دورم از هر چه می‌خواهم
خ**یا*نت‌های اطرافم، یک روزش بیش ز سی روزه
چه کردم که شدم ساکت، نباشم شادی را لایق
مثل سهرابی در قایق، خسته از مرگ هر روزه
دلم می‌خواد برم جایی، با من نباشه هیچ کاری
واسم نمونده هیچ نایی، هر روز بدتر ز دیروزه
چه طور این اتفاق افتاد، که اشک از چشمانم افتاد
مگر بردم چه کس را یاد، تاوانم اینه امروزه
میان جمع کسی هستم، که دست هر کس رو بستم
با خنده و شوخی‌هایم، امان از نقش هر روزه
دلم چرکینه از ساعت، نمی‌داند چه می‌خواهد
هر روز او می‌میرد آخر، شب‌هایم اینه هر روزه
گلویم پر ز بغضه و روحم پر از محالاته
سکوتم بیشتر از هر بار پر از حرف‌های دیروزه
یک عمره زندگی کردم، هر روز هم صحبته دردم
ندیدم شادی را جایی، حتی باری تا امروزه​

 

[Tavan]

بیا جانم، بیا راهم، بیا که دل به تو دادم
بیا شیرین که من همچون برایت مثل فرهادم
دلم آتش، تو هم بادی، یاری نمی‌کند آبی
عزیزم من در این شادی سراسر شوق و فریادم
ز رویت می‌کشم طرح‌ها، نهانی من در این شب‌ها
که شاید کم شود دردها، که از عشقت برافتادم
با این که درد هجرانت، مرا می‌کشد هر ساعت
ولی سوگند به چشم‌هایت، از این خرسند و دلشادم
برایت صد هزار نامه، به دست من ویرانه
همانند یک دیوانه، نوشتم و فرستادم
بیا در منِ افتاده، نظر کن که چه رخ داده
که جانش را به باد داده و به تکرارش استادم

 

[Tavan]

پیش چشمم هر چه جز تو بود در این دنیای لهو
تیره گشته بعد تو و شده به یک باره محو
آن چنان یاد تو در افکار رسوخ کرده که من
نام تو هر دم می‌آید بر لبم جانان به سهو

 

[Tavan]

دلم چند بار توبه‌هایش را شکست
مرز بیداری و رویا را شکست
تکه‌هایش بر جسم و روحم نشست
کابوسی که رویاهایم را شکست

 

[Tavan]

هر دم خود را بیش از این شرمنده رویا می‌کنم
برای برگشتنت هر شب دعاها می‌کنم
نقش نمی‌بندد به جز نام تو بر لب‌های من
نام تو وردی‌ست که در کابوس‌ها غوغا می‌کنم
از در و دیوارها می‌جوشد خروش خاطره
خاطراتت را با رویاها هم‌آوا می‌کنم
رفتنت سری‌ست که من از دنیا مخفی کرده‌ام
گر چه خویش در این عذاب کار دو دنیا می‌کنم
بر لب لعلش، چو عکس غنچه‌های سرخ گل
می‌نماید قطره‌ای، در رویا دریا می‌کنم