درحال تایپ دلنوشته منکسر‌شده | فاطمه‌‌نورا کاربر انجمن چری بوک

[Neil I]

كد: 035

عنوان: منکسر‌شده
نويسنده: فاطمه سلمانی
ژانر: عاشقانه، تراژدی
ناظر: كيان. اف | @ISO'

مقدمه:
قلبم دیگر منکسر شده است از این همه میثاقِ بدیمن و می‌خواهد بگوید: میم، ی، ث، الف، ق برایم حروف‌هایی است‌ بی‌گانه! اگر اندکی نامی را درک کنی که منکسر باشد دیگر خوابی نخواهی داشت که در آن شادی را بگشایی. آن‌گاه خواب‌هایت گریه‌ا‌ی است ناتمام، ناتمام‌تر از چاه عمیق‌ بدیمنی‌ها و پیمان‌های شکسته شده که هیچ‌گاه بهم دیگر گره‌ نخورده‌اند.

*میثاق بدیمن: پیمان سیاه یا بد
*معنی‌عنوان: در هم شکسته شده​

 

[رجینا]

بسم تعالی
نویسندگان خوش قلم ضمن تشکر و سپاس از انتخاب چری بوک برای نشر آثارتان، موارد ذکر شده را با دقت مطالعه نمایید؛
|قوانین تالار ادبیات|
پس از گذشت 5 پست از دلنوشته‌ی خود میتوانید در تاپیک زیر درخواست جلد دهید
|درخواست جلد آثار|
سپس پس از گذشت 15 پست از دلنوشته‌ی خود میتوانید در تاپیک زیر درخواست نقد دهید
|درخواست نقد آثار|
پس از نقد اثر شما توسط تیم نقد برای تعیین سطح آثار خود در تاپیک زیر درخواست تگ دهید
|درخواست تگ آثار|
چنانچه تمایل به ضبط اثارتان دارید، در تاپیک زیر درخواست دهید
|درخواست ضبط آثار|
چنانچه تمایلی به ادامه دادن دلنوشته خود به هر دلیلی ندارید میتوانید در تاپیک زیر درخواست انتقال به متروکه دهید
|انتقال به متروکه/ بازگردانی|
و پس از اتمام خود باتوجه به قوانین در تاپیک زیر اتمام اثر خود را اعلام کنید
|اعلام اتمام آثار ادبيات |
باتشکر
مدیریت تالار ادبیات​

 

[Neil I]

قسم به شانه‌های خمیده شده‌ام، که از درد‌های آنی و تصمیماتِ آنی به ستوه آمده است. مگر به چه‌ اندازه تحمل یک فرد است که درد‌ها، رویداد‌ها، حرف‌ها و در آخر پیمان‌هایی ببند که فقط به خودش ضربه نخست را می‌زند؟

 

[Neil I]

مگر می‌شود فقط در یک مغز این همه افکار پریشان را جا دهی درحالی که قلب دیگر دلش نمی‌خواهد جریان داشته باشد؟ میثاق جانم قلب من هنوز به اُمید پیمان و عهد‌های زیبایمان می‌تپد.

 

[Neil I]

ای پیمان سیاه بدیمن که رنگ‌ِ سیاهت را باختی به سرنوشتِ رنگارنگم و من را بی‌دلیل سیاه پوشم کرده‌ای، می‌خواهم بگویم دیگر آن قول و قرار‌هایمان شکسته است و عهدهایی که بسته‌ بودیم، تا که به حقیقت ‌آن‌ها را تبدیل کنیم.

 

[Neil I]

اما حالا می‌بینی؟ دیگر قول و قرار‌هایمان در خانه متروکه به سر می‌برد. میثاق‌هایی که بسته‌ایم حتی خودمان هم نمی‌توانیم آن‌ها را به حقیقت تبدیل کنیم، حالا دیگر چه انتظاری از انتظارِ بیهوده است؟

 

[Neil I]

پیوند و پیمان‌هایمان از همان اول هم بوی بدیمنی را می‌داد و اندکی توجه خرجش نشد. گذاشتیم تا بدیمنی‌ به خوشی‌های زندگیمان هم نفوذ کند و حالا این وضع هر دویمان است.

 

[Neil I]

هر لحظه به گوشه‌ای از اتاق پناه می‌برم و زانوهای غمم را به آغوش می‌کشم تا کمی همدردی و محبت نصیبم شود. اما تنها چیزی که نصیبِ حالِ بی‌رمقم می‌شود سردی گوشه اتاق است و سوزِ قلب دلتنگ و شکسته شده‌ام‌.

 

[Neil I]

که همانند تلنگری به مغزم اخطار می‌دهد که آخرین بارت باشد این گونه تو‌أم دلتنگ آن یارِ بی‌وفاه شده‌ای. اما مغز هم دیگر چیزی حالی‌اش نمی‌شود و همچو قلبِ‌ مکدر در خود مچا‌له‌تر می‌شود و به یادِ، یارِ بی‌وفا هر لحظه‌ پیرتر فرسوده‌تر از قبل می‌شود.

 

[Neil I]

و قلبم در چنین لحظه‌هایی بودنت را فریاد می‌زند و انعکاس صدایش در قفسه‌ها به سوی خود بازگشت می‌خورند و همانندِ تیری او را زخمی می‌کنند‌. سوزشِ ‌زخم عجیب، به فریادش مهر سکوت را می‌زند.