رویاییکه بشه برا به دست آوردنش یه مسیر طراحی کرد، میشه هدف..
ولی رویاییکه فقط توو ذهنه، یه خیاله..
رویاییکه هدفه، با یه برنامهریزی دقیق و تمرین مستمر به واقعیت تبدیل میشه..
ولی رویاییکه فقط یه خیاله.... رویاییکه فقط یه خیاله، برا من مثل مأمنه! یجورایی راه گریز از واقعیت دردناک...
رویای هدف رو من کنترل میکنم ولی رویای خیال منو کنترل میکنه..
اولی تلاش میخواد، دومی هیچی.. اولی رو اگر درجه کمالگراییش کمتر شه و با دیدگاه منطقی بهش نگاه کنم، در سطح عملکرد منه ولی دومی... دومی اصلا عملکرد نمیخواد!دومی مثل یه آدم امن بغلم میکنه..
هردو هم توو بیداری و هم توو خواب وجود دارن و زندن..