خیلی مچکرم از شرکت و به اشتراک گذاشتن طرز فکرتون
طرز فکرتون قشنگ بود درواقع خاص بود از یک زاویه دید دیگه
یه موردی که بود اینکه اکثرتون خودتون رو از لحاظ تاثیرگذاری در زندگی بقیه مقایسه کرده بودید
یعنی این خاص بودن و قابل جایگزین بودن رو براساس طرز فکر بقیه نسبت به شما و تاثیرگذاری شما در زندگی انها بود
اما شما این قابلیت جایگزین بودن اول در زندگی خودتون، برای خودتون بررسی میکردید
بعد برای عموم
و بعد برای نزدیکانتون
شما باید طوری باشید که نبود شما و حذف شدن شما مثل حذف یک مهره شطرنج تو بازی باشه
بعضی هاتونم گفتید که چون دایره ارتباطی کم دارید پس قابل جایگزین هستید
خب چرا؟ یعنی این طرز تفکرتون از کجا اومده؟
قرار نیست این تاثیرگذاری شما براساس میزان برون گرا بودن شما باشه
ممنون میشم نظرتون باهام به اشتراک بذارید.
@پناه
@HOOYAR
@شقایق بهرامی فرد
@شَرقیِ غَمْگین؛
@ISO'
@mojgan_a
@M O B I N A
@آوین
@Azraq.M
@B3rivan-
@آفرودیت؛
@Moonlight~
حقیقتش توی زندگی خودم برای خودم هیچ وقت جایگزینی نیست، من همون آدمم همونی که از بدو تولد بودم و هستم تا همین الان با همون شخصیت منحصر بفرد خودم...
من هنوز هم ترس های کودکیم همراهمه، هنوز هم همونقدر همهی آدما رو با یه دید مثبت میبینم؛ سعی میکنم همه رو مهربون و خوشقلب تصور کنم همونطور که از بدو تولد بودند هر چند اگه الان نباشند، هیچ وقت نمیخوام این دیدَم رو نسبت به آدمها، خودم و دنیایی که توش زندگی میکنم عوض کنم! نمیخوام شخصیتم رو عوض کنم، هر چند میخوام همهی گذشته رو بذارم کنار، همه ی ترسهام رو، همهی ناراحتی های دلم رو، همهی بدی هایی که بهم شده اما نمیتونم انگار باهام عجین شدن...
من برای خودم خیلی احترام قائلم؛ من خودمو همینجوری که هستم خیلی دوست دارم، برام توی این دنیا از همه چیز مهمتر و دوستداشتنیتر خودمم پس جایگزینی برای خودم نمیبینم!
بنظر من هر گلی بوی خودش رو داره یا بهتره مثال اثر انگشت رو بزنم!
خداوند برای هر انسانی یک اثر انگشت خاص قرار داده که هیچ وقت با کس دیگهی مشابه نیست!
همون اندازه هم هر انسانی رو متفاوت آفریده که هیچوقت مشابهی براش نخواهد بود و هیچوقت جایگزینی هم نخواهد داشت!
نه من، نه شما و نه هیچ کس دیگهی!