همگانی ' مشاعره با اشعار شاعران '

[HADIS]

روز وصلم قرار دیدن نیست
شب هجرانم آرمیدن نیست

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

 

[رُگآ]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای

 

[HADIS]

از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای

یک قفل زدم بر دل و پیمانه شکستم
ساقی نظر انداخت به میخانه نشستم

 

[رُگآ]

یک قفل زدم بر دل و پیمانه شکستم
ساقی نظر انداخت به میخانه نشستم

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

 

[HADIS]

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

می روی و گريه می آيد مرا
ساعتی بنشين که باران بگذرد

 

[رُگآ]

می روی و گريه می آيد مرا
ساعتی بنشين که باران بگذرد

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
سروران بر در سودای تو خاک قدمند

 

[HADIS]

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
سروران بر در سودای تو خاک قدمند

دل اگر خداشناسی همه از رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدارا

 

[رُگآ]

دل اگر خداشناسی همه از رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدارا

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را

 

[HADIS]

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را

آن را که به زلف تو دل آویخته باشد
گر ملک جهانش رود از دست غمی نیست

 

[رُگآ]

آن را که به زلف تو دل آویخته باشد
گر ملک جهانش رود از دست غمی نیست

تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری
غم دل با تو نگویم که ندانی دردم