گالری شخصی [ گالری شخصی .khani. ]

[- آبان؛]

[ به گالری اختصاصی @.khani. خوش اومدید ]

در این تاپیک می‌توانید با علایق، افکار و روزمرگی‌های @.khani. آشنا شوید.
توجه کنید فقط کاربر تگ شده اجازه ارسال پست دارد و تاپیک اختصاصی می‌باشد.

باتشکر​

 

[.khani.]

بانو نلی (شمس اشتری)
نلی در سال‌های آخر دبیرستان توسط یکی از دوستانش به فریدون فرخزاد معرفی شد و او، وی را به یک برنامه تلویزیونی آورد که با اولین اجرا بسیار درخشید و از آن به بعد در بسیاری از برنامه‌های تلویزیون شرکت کرد و از هنرمندان ثابت شوهای رنگارنگ بود.
آهنگی از بانو نلی:

 

[.khani.]

بانو گوگوش (فائقه آتشین)
فائقه آتشین که با نام هنری گوگوش شناخته می‌شود، خواننده ایرانی و بازیگر سابق است.او از آغاز فعالیت خود از محبوبیت قابل توجهی برخوردار بوده و اکنون به یک نماد فرهنگی تبدیل شده‌است. از او با عنوان «شاه‌ماهی موسیقی ایران» یاد می‌شود.
آهنگی از بانو گوگوش:

 

[.khani.]

بانو هایده(معصومه دده بالا)
او در طول دو دهه فعالیت و ساخت بیش از ۲۰۰ ترانه، به‌واسطهٔ صدای اپرایی و آلتویی که داشت، در میان مردم به شهرت رسید و از او به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین خوانندگان ایران یاد می‌شود.وی در زمان‌بندی موسیقایی، داشتن ضرب‌آهنگ روان در اجرا و بیان شاعرانه و مؤثر موسیقایی، به‌همراه تلفیق قدرت حنجره و مهارت در تکنیک‌های آوازی شهرت داشت.
آهنگی از بانو هایده:

 

[.khani.]

بانو مهستی (افتخار دده بالا)
او در طول بیش از چهار دهه فعالیت بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. مهستی دارای گسترهٔ صوتی متزوسوپرانو بود.او ابتدا توسط اکبر گلپایگانی کشف شد و در ۱۸ سالگی نیز با پرویز یاحقی آشنا شد و در سن ۲۰ سالگی اولین اجرای خود به نام «آنکه دلم را برده خدایا» را منتشر کرد .
آهنگی از بانو مهستی:

 

[.khani.]

بانو حمیرا (پروانه امیر افشاری)
وی به علت مخالفت پدر با خوانندگی دخترش، فعالیت هنری خود را با نام مستعار حمیرا آغاز کرد. اما پدرش صدای دختر خود را می‌شناسد و چون آوازه‌خوان بودن دخترش را دور از شان خانوادگی خود می‌پنداشت، همه صفحات موجود در بازار تهران را خریداری کرده و در خانه خود انبار می‌کند؛ و همین علت باعث کمیابی صفحات صدای حمیرا در آن زمان می‌شود.
آهنگی از بانو حمیرا:

 

[.khani.]

بانو رامش (آذر محبی تهرانی)
رامش از ریشه‌های موسیقی کلاسیک فارسی شکوفا شده‌بود و حرفهٔ خود را رسماً در ۱۲ فروردین سال ۱۳۴۴ با ترانهٔ «پرستو جان» در برنامهٔ «یک شاخه گل» رادیو گل‌ها از سروده‌های لعبت والا آغاز کرد. نام رامش را داود پیرنیا برای او برگزید چون خوانندهٔ دیگری با نام آذر در آن هنگام فعالیت داشت.
آهنگی از بانو رامش:

 

[.khani.]

بانو دلکش(عصمت باقر پور بابلی)
از او با عناوینی چون «بانوی حنجره طلایی» و «آتش کاروان هنر» یاد می‌شود. او ترانه‌هایش را به دو زبان فارسی و مازندرانی خوانده‌است. وی همچنین در چند مورد با تخلّص نیلوفر ترانه‌سرایی هم کرده‌است؛ از جمله ترانه‌هایی که او خود نوشته و خوانده، ترانهٔ «ساز شکسته» است.
آهنگی از بانو دلکش:

 

[.khani.]

بانو پوران(فرح‌دخت عباس خاقانی)
پوران پس از اینکه تحصیلات متوسطه را در دبیرستان اسدی تهران به اتمام رساند، وارد هنرستان عالی موسیقی شد و از شاگردان عباس شاپوری (آهنگساز) گردید و در سال ۱۳۳۰ کار خوانندگی را با نام بانوی ناشناس آغاز کرد و در سال ۱۳۳۱ وارد رادیو ایران شد. او با نام بانوی ناشناس در صفحهٔ گرامافون می‌خواند که پس از آشنایی و ازدواج با همسر اول خود نام خانوادگی او را به‌عنوان نام مستعار خود برگزید.
آهنگی از بانو پوران:

 

[.khani.]

بانو الهه (بهار غلامحسینی)
معمولاً به‌صورت پنهانی در اتاق برای خودش آواز می‌خواند. او در بهمن ۱۳۳۳ با خیرالله یگانه، از متمولین و روشنفکران آن زمان ازدواج کرد. همسرش که از یکی از خاندان‌های بزرگ و اصیل لر می‌بود از هنرش حمایت کرد و در موفقیتش سهم بسیار داشت. پس از چندی از طریق پرویز خطیبی به مجید وفادار معرفی شد که در همسایگی خانهٔ پدری الهه زندگی می‌کرد، سپس از طریق داوود پیرنیا وارد عرصهٔ موسیقی شد.
آهنگی از بانو الهه: