همگانی کافه شعر

[آنیتا&]

!Oh my God

I have no resemblance to your Joseph

.Not my messenger, not Ziba

Not for anyone dear

...Nor do you look forward to crying

! I've just fallen into the well

... Send a caravan

خدایا !
هیچ شباهتی به یوسف تو ندارم
نه رسولم ، نه زیبا
نه برای کسی عزیز
و نه چشم به راه گریانی …
فقط در چاه افتاده ام!
کاروانی بفرست …

 

[آنیتا&]

O God, you let go of my hand when I needed .you
I promised myself, I will kneel before you even more than before, and I will praise you even more...
I don't know! Maybe you are angry with me ?!too
خدایا زمانی که محتاج تو بودم دستم را رها کردی.
به خود قول دادم، حتی بیشتر از قبل نزد تو زانو زنم و بیشتر از قبل ستایشت کنم...
نمی‌دانم! شاید تو هم با من قهرت گرفته؟!

 

[دلارام]

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

با پرتو ماه آیم و، چون سایه دیوار
گامی از سر کوی تو رفتن نتوانم

دور از تو من سوخته در دامن شب‌ها
چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی مهریت‌ ای گل که درین باغ
چون غنچه پاییز شکفتن نتوانم‌

ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

محمدرضا شفیعی کدکنی

 

[دلارام]

مرداب‌های الکل
با آن بخارهای گس مسموم
انبوه بی‌تحرک روشنفکران را
به ژرفنای خویش کشیدند
و موش‌های موذی
اوراق زرنگار کتب را
در گنجه‌های کهنه جویدند

 

[دلارام]

من از عناصر چهارگانه اطاعت ميکنم
و کار تدوين نظامنامه نيست
مرا به زوزه ي دراز توحش
درعضو جنسي حيوان چکار
مرا به حرکت حقير کرم در خلاء گوشتي چکار
مرا تبار خوني گل ها به زيستن متعهد کرده است
تبار خوني گل ها ميدانيد ؟

 

[دلارام]

آن چنان آلوده‌ست
عشق غمناکم با بیم زوال
که همه زندگیم می‌لرزد
چون تو را می‌نگرم
مثل این است که از پنجره‌ای
تک درختم را، سرشار از برگ،
در تب زرد خزان می‌نگرم

 

[آنیتا&]

مَـن‌چـہ‌باشَـ‌م‌یا‌نَـ‌باشَـ‌م،ڪارہ‌دُنـ‌یالَنـ‌گ‌نیـ‌ست
مَـن‌بِمـ‌یـ‌رَم‌یابِـ‌مانَم‌هیچـ‌ـڪَسـے دلتنگـــ نــیستــ...🕊

 

[دلارام]

چه جشنِ باشکوهی‌ستْ میانِ ستاره‌ها

انگار به‌ نا شُکریِ زمین

تو را به آسمانْ بُرده استْ خدا.

 

[دلارام]

گفتمش دل میخری پرسید : چند ؟
گفتمش دل مال تو تنها بخند
خنده ای کرد و دل ز دستانم روبود
تا به خودباز آمدم او رفته بود
دل ز دستش روی خاک افتاده بود
جای پایش روی دل جا مانده بود (:

 

[دلارام]

عاشقت هستم، خلاف یک جهان، حتی غلط!
بی‌ تو من هرگز نخواهم روح و جان، حتی غلط!

در فراسو‌های باور با توام، در یاد و خواب
دوستت دارم منِ مجنون نهان، حتی غلط!

در نی‌ستان وجودم تا دمیدی، شعر شد!
عهد بستم با تو من در آسمان، حتی غلط!

من غلط را دوست دارم گر تو هستی اشتباه!
در غزل‌هایم چو دریایی روان، حتی غلط!

گرچه ما با هم همیشه باتفاوت بوده‌ایم
برخلاف منطق‌ات با من بمان، حتی غلط!