گنجینه نظامی گنجوی

[GOLDEN]

بگفت از عشق کارت سخت زار است
بگفت از عاشقی خوشتر چکار است

 

[GOLDEN]

به هنگام سختی مشو ناامید
کز ابر سیه بارد آب سپید

در چاره‌ سازی به خود در مبند
که بسیار تلخی بود سودمند

نفس به کز امید یاری دهد
که ایزد خود امیدواری دهد

 

[GOLDEN]

صحبت گیتی که تمنا کند؟
با که وفا کرد که با ما کند؟

 

[GOLDEN]

سپردم به تو مایه‌ی خویش را
تو دانی حساب کم و بیش را

 

[GOLDEN]

بدین امیدهای شاخ در شاخ
کرم‌های تو ما را کرد گستاخ

و گرنه ما کدامین خاک باشیم
که از دیوار تو رنگی تراشیم

 

[GOLDEN]

ای یاد تو مونس روانم
جز نام تو نیست بر زبانم

 

[GOLDEN]

بگفت از دل شـدی عاشـق بدین سان؟!
بگفـت از دل تـو می گویى مـن از جـان

 

[GOLDEN]

مرا تا دل بُوَد، دلبر تو باشی
ز جان بگذر که جان‌پرور تو باشی
گر از بندِ تو خود جویم جدایی
ز بندِ دل کجا یابم رهایی؟

 

[GOLDEN]

ای کارگشای هرچه هستند
نام تو کلید هرچه بستند