اختصاصی کاربران نسكخانه Doyle | كاربر انجمن چري بوك

[رجینا]

بسم تعالي

اين تاپيك متعلق به @Doyle هست
توجه كنيد در این تاپیک فقط این کاربر میتواند با توجه به قوانین نظر، نقد، بررسی و متن کتابی را ارسال کند

قوانين نسك خانه كاربران
درخواست ايجاد نسكخانه

|مديرين تالار ادبيات|​

 

[بعد میریم پپرونی.]

یه جایی تو کتاب "مرگ ایوان ایلیچ،" تولستوی میگه:
«اطرافیانش درکش نمی‌کردند، بلکه فکر می‌کردند همه چیز دنیا دارد روال عادی‌اش را طی می‌کند. این بیش از همه او را می‌آزرد.»
عمیقا باهاش همزاد پنداری میکنم، انگار داره یه تیکه از منو شرح داده..

 

[بعد میریم پپرونی.]

یه تیکه از کتاب پستی نوشته محمدرضا کاتب هست که میگه:
‏«گاهی آدم‌ به خاطر عبور از مرحله‌ای چنان درد می‌کشد و تغییر می‌کند که دیگر خودش هم نمی‌تواند خودش را بشناسد.»

دقیقا همین.

 

[بعد میریم پپرونی.]

اگه آدم هایی تو زندگیت بودن که زندگی رو برات سخت کردن و همیشه فکر میکنی اگر اونا نبودن شاید کمتر درد میکشیدی و غصه میخوردی بهت پیشنهاد میکنم به این تیکه از کتاب به دنبال ماه توجه کن که میگه؛
"گرگ گفت‌: بدون وجود های شب تاب نمیتونستم اون گل ها رو ببینیم؛ گاهی اوقات حضور یک نفر دیگه اجازه میده که ما در زندگی بدرخشیم.. اگه این موضوع رو بخاطر بسپاری اونوقت از حضور دیگران در زندگیت غمگین نمیشی.."