همگانی ' مشاعره با اشعار شاعران '

[HADIS]

دود دل ما نشان سوداست
وان دود که از دلست پیداست

تو آن شعری که من جایی نمی‌خوانم که می‌ترسم
به جانت چشم زخم آید چو می‌گویند تحسینم

 

[رُگآ]

تو آن شعری که من جایی نمی‌خوانم که می‌ترسم
به جانت چشم زخم آید چو می‌گویند تحسینم

همینکه چشم گشودم به مرد خانه نبود
رسید نامه ات امّا... نه! عاشقانه نبود

​

 

[HADIS]

همینکه چشم گشودم به مرد خانه نبود
رسید نامه ات امّا... نه! عاشقانه نبود

​

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
به روی تو ای سرو گل اندام حرام است

 

[رُگآ]

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
به روی تو ای سرو گل اندام حرام است

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو؟
وعده‌ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

 

[HADIS]

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو؟
وعده‌ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو؟

وا می‌نهم به اشک و به مژگان تدارکش
چون وقت آب و جاروی اين راه می‌رسد

 

[رُگآ]

وا می‌نهم به اشک و به مژگان تدارکش
چون وقت آب و جاروی اين راه می‌رسد

دل تنگم و دلتنگ نبودى که بدانى چه کشیدم
عاشق نشدى، لنگ نبودى که بدانى چه کشیدم

 

[مژگان چکنه]

دل تنگم و دلتنگ نبودى که بدانى چه کشیدم
عاشق نشدى، لنگ نبودى که بدانى چه کشیدم

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده

ولیکن با که گویم راز چون محرم نمیبینم

 

[رُگآ]

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده

ولیکن با که گویم راز چون محرم نمیبینم

می ز دستم چون نریزد هوش بردی از سرم
هرچه دارم می دهم یکباره نازت می خرم

 

[مژگان چکنه]

می ز دستم چون نریزد هوش بردی از سرم
هرچه دارم می دهم یکباره نازت می خرم

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[رُگآ]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست