گنجینه محمد علی بهمنی

[- آبان؛]

تو چه کردی که دلم
این همه خواهان تو شد؟!

 

[- آبان؛]

یک بار هم ای عشقِ من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله‌ها را ...

 

[- آبان؛]

حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست
تشنهٔ یک صحبت طولانی‌ام

 

[- آبان؛]

گِله‌ای نیست من و فاصله ها همزادیم
گاهی از دور تورا خوب ببینم کافیست

 

[- آبان؛]

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است...

 

[نفس.]

و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید.

 

[دلارام]

من از تو می نویسم و این کیمیا کم است،

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست،

درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است،

تا این غرل شبیه غزل های من شود،

چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم،