گنجینه مجموعه‌ای از متون ادبی برای شروع سخنرانی رسمی و اداری

[آبی.م]

با هرچه عشقنام تو را می توان نوشت

با هر چه رودراه تو را می توان سرود

بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را

با دست های روشن تو می توان گشود

****

ای همه هستی ز تو پیدا شده

خاک ضعیف از تو توانا شده

آنچه تغیر نپذیر تویی

وآنچه نمردست و نمیرد تویی

 

[آبی.م]

پشت آن کوه بلند سبز زاری ست پز از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند که خدا هست
دگر غصه چرا؟

المنته لله که در میکده باز است
زان سو که مرا بر در او روی نیاز است

 

[آبی.م]

به ملازمان سلطان که رساند این دعا راکه
به شکر پادشاهی ز نظر مرا گدا را

به نام خداوند دل های پاک
که نامش بود در دلت تابناک
به نام کسی که تو را آفرید
سرآغاز عشق است و نور و امید

آغاز سخن یاد خدا باید کرد
خود را به امید او رها باید کرد
ای با تو شروع کارها زیباتر
آغاز سخن تورا صدا باید کرد

 

[آبی.م]

شکر درگاهت خدایا زان که جانم داده ای
نعمت افزون که بی حد است آنم داده ای
بهره مندم کردی یارب از تمام نعمتت
باز بنمودی برایم درب های رحمت

 

[آبی.م]

شکر درگاهت خدایا زان که جانم داده ای
نعمت افزون که بی حد است آنم داده ای
بهره مندم کردی یارب از تمام نعمتت
باز بنمودی برایم درب های رحمت

 

[آبی.م]

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم برهمه عالم که همه عالم از اوست

باب دل را هست مفتاحی عظیم
اوست بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا شروع سخن نامِ توست
وجودم به هر لحظه آرامِ توست
دل از نام و یادت بگیرد قرار
خوشم چونکه باشی مرا در کنار

 

[آبی.م]

خداوندا تویی پروردگام
همه از توست یارب هرچه دارم
خداوندا پناه بندگانی
نباشد چون تو یار مهربانی

ما کار خویش را به خدا وا گذاشتیم
در دل به غیر بذر توکل نکاشتیم
چشم امید ماست به لطف خدا و بس
وز غیر او، امید و تمنا نداشتیم

به نام خداوند دریای نور
خدایی که دارد به هرجا حضور

 

[آبی.م]

به نام خدایی که جان آفرید
زمین و زمان و مکان آفرید
خداوند دانا ، خداوند هوش
خداوند روزی ده عیب پوش

نخواهم این جهان و آن جهان را
مرا این بس که دانم رمز جان را
سجودی ده که از سوز و سرورش
به وجد آرم زمین و آسمان را

خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
ساحت کون و مکان در عرصه ی میدان توباد
نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد
هرچه در عالم امر است به فرمان توباد

 

[آبی.م]

سر آغاز هر نامه نام خداست که بی نام او نامه یکسر خطاست

به نام خالق پیدا و پنهان که پیدا و نهان داند به یکسان

به نام خداوند دادار پاک پدیدآور آدم از آب و خاک

به نام خداوند جان وخرد کزین برتر اندیشه برنگذرد

به نام خدایی که بر ذات وی محال است هرگز بردعقل پی

 

[آبی.م]

به نام خدایی که خاک آفرید کزان خاک انسان پاک افرید

ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز

بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید درگنج حکیم

به بسم الله می خوانم خدارا زمشتی خاک آدم ساخت مارا

به نام خداوند جان آفرین حکیم سخن در زبان آفرین

به نام خداوند خورشید و ماه که دل را به نامش خرد داد راه