همگانی " خودمونی‌های گفتنی "

[پناه]

اول مطمئن باش که نمیریزد
بعد تکیه کن
هرکس که تکیه گاه نمیشود…

 

[پناه]

تو سکوت می کنی! فریاد زمانم را نمی شنوی
یک روز ! من سکوت خواهم کرد و
تو آن روز… برای اولین بار مفهوم “دیر شدن “
را خواهی فهمید ….

 

[پناه]

دندونی که لقه رو باید کشید؛
اولش درد داره،
بعدش حس خالی بودن جاش، چند روز روی اعصابته.
بعدشم انگار نه انگار که روزی دندونی اونجا بوده.
و این درست حکایت بعضی از آدمای زندگیمونه!