گنجینه حافظ

[GOLDEN]

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

 

[GOLDEN]

پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

 

[GOLDEN]

شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

 

[GOLDEN]

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون بدام افتد تحمل بایدش

 

[GOLDEN]

آفرین بر دل نرم تو، که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده‌ای!

 

[GOLDEN]

دل ربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آنست که باشد غم خدمتکارش

 

[GOLDEN]

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

 

[GOLDEN]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

 

[GOLDEN]

ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق
هر عمل اجری و هر کرده جزائی دارد

 

[GOLDEN]

ای صبا گر بگذری بر کوی مهرافشان دوست
یار ما را گو سلامی، دل همیشه یاد اوست