همگانی بهترین زوج ها در ادبیات داستانی

[آبی.م]

​

بهترین زوج ها در ادبیات داستانی​

Best Couples in Literature​

در این مطلب می خواهیم درباره ی برخی از بهترین و به یاد ماندنی ترین زوج ها در ادبیات داستانی صحبت کنیم.

عشق، دنیایی وسیع دارد و بر تمامی جنبه های زندگی انسان ها تأثیر می گذارد. عشق، انسان ها را به هم پیوند می زند و از هم جدا می کند. آسان ترین و سخت ترین بخش زندگی، همین احساس است؛ احساسی که همه جا حضور دارد، به خصوص در قالب های هنری مختلف.

هیچ گونه ای از هنر وجود ندارد که تصویری از عشق را خلق نکرده باشد؛ به ویژه ادبیات. در حقیقت می توان گفت اغلب داستان های عاشقانه ای که در فیلم ها می بینیم، ریشه در ادبیات داستانی دارند.



ما خواندن عاشقانه های ادبی برتر را دوست داریم، شاید چون به واسطه ی آن ها می توانیم لحظات و مواجهات رمانتیک خودمان را دوباره زندگی کنیم (آن هم بدون فراز و نشیب های زندگی واقعی) یا شاید چون کمی بیش از اندازه کنجکاو هستیم و می خواهیم ببینیم دیگران چگونه از پس روابط عاشقانه ی خود برمی آیند—حتی اگر آن ها فقط شخصیت هایی خیالی در یک کتاب باشند.

به همین خاطر، در این مطلب می خواهیم درباره ی برخی از بهترین و به یاد ماندنی ترین زوج ها در ادبیات داستانی صحبت کنیم. داستان هیچ کدام از این شخصیت ها بدون سختی و موانع مختلف نیست و هر کدام از آن ها، مشکلات مخصوص به خودشان را دارند. شاید همین نکته باعث می شود که این عاشقان خیالی، تا این اندازه برای ما واقعی شوند.

 

[آبی.م]

«رت باتلر» و «اسکارلت اوهارا» در کتاب «بر باد رفته»​

داستان این رمان جذاب از «مارگارت میچل»، در زمان جنگ داخلی آمریکا می گذرد. با این که رمان بر سرسختی و مقاومت «اسکارلت» تمرکز دارد، رابطه ی پر فراز و نشیب این شخصیت با «رت» به هسته ی مرکزی روایت تبدیل می شود. این دو شخصیت به هیچ وجه از آن زوج های شیدا و رویایی نیستند و رابطه شان، جنبه هایی متفاوت از شیفتگی رمانتیک را نشان می دهد. اما به هر حال، «اسکارلت» و «رت» را به این راحتی ها نمی شود فراموش کرد.

اسکارلت: «نمی خوام فقیر باشم، ولی انتخابم درسته. مگه نه؟» رت باتلر: «اگر پول رو بیشتر دوست داری، بله.» اسکارلت: «بله، من پول رو بیشتر از هر چیز دیگه ای توی دنیا دوست دارم.» رت باتلر: «پس تو بهترین راه رو انتخاب کردی، ولی باید تاوان هم پس بدی. همون طور که در مورد هر چیز دیگه ای که علاقه داشته باشی، باید تاوانش رو پس بدی. تاوان این راه تنهاییه.»

 

[آبی.م]

«الیزابت بنت» و «آقای دارسی» در کتاب «غرور و تعصب»​

این دو شخصیت، زوج مورد علاقه ی طیف بسیار وسیعی از علاقه مندان به داستان ها هستند. حتی می توان گفت تمام کلیشه های داستان های عاشقانه به نوعی در داستان «الیزابت» و «دارسی» ریشه دارد. ماجرا از زمانی شروع می شود که دختری سرسخت و مستقل به نام «الیزابت» و مردی مغرور و اشرافی به نام «دارسی» برای اولین بار یکدیگر را ملاقات می کنند و حسی نه چندان رمانتیک میانشان شکل می گیرد! تازه عمارت «پمبرلی» را هم به این ماجرا اضافه کنید؛ از اینجا به بعد فقط لذت است و لذت. اصلا جای تعجب نیست که داستان «الیزابت» و «دارسی» از زمان نخستین انتشار تا کنون، بارها و بارها به شیوه های مختلف بازآفرینی شده است.

جین به همراه دایی و زن دایی اش به «هانسفورد» رفت تا بتواند روحیه ی از دست رفته اش را بازیابد. پس از حدود یک هفته‌ الیزابت هم پیش او رفت در آنجا با دارسی دیدار کرد. دارسی به او اظهار عشق و علاقه کرد؛ ولی الیزابت با رد درخواست او، از ستم های او به ویکهام و جدا کردن چارلز از جین حرف زد. فردای آن روز دارسی در نامه ای به الیزابت نوشت: «خانم محترم! ویکهام فردی هوس باز و دروغگو است. او آن انسانی نیست که شما تصور می کنید؛ او قصد فریب خواهر کوچک‌ من را داشت که با تلاش های من موفق نشد.»

 

[آبی.م]

​

«رومئو مانتگی» و «ژولیت کپیولت» در کتاب «رومئو و ژولیت»​

داستان عاشقانه ی این دو شخصیت آنقدر افسانه ای است که نام آن ها، با خود عشق مترادف شده است. اگر به این نکته توجه داشته باشیم که آن ها سن و سالی نداشتند (ژولیت 13 ساله و رومئو نیز نوجوان بود) و همچنین، به خاطر کم تجربگی و سادگیشان جان خود را از دست دادند، آن وقت می توانیم زیبایی داستان آن ها را بهتر درک کنیم. و البته استفاده ی منحصر به فرد «ویلیام شکسپیر» از کلمات، «رومئو و ژولیت» را به یکی از بهترین داستان های عاشقانه ی تاریخ تبدیل می کند. عاشقان می آیند و می روند اما هیچ کدام به اندازه ی «رومئو و ژولیت»، جذاب و اسرارآمیز نیستند.

او دریافت که نمی تواند از چهره ی مرد جوان چشم بردارد. رومئو گفت:«بانوی من! اگر حضور من سبب رنجش شما شده، پوزش می طلبم.» ژولیت با تبسم گفت: «آقا! حضور شما سبب رنجش نشده است و من هم نرنجیده ام.» انگار نیروهای ناشناخته ای آنان را مانند پروانه ای دور شمع، جذب یکدیگر کرده بود. گویی تالار و نوازندگان ناپدید شدند. به نظر می رسید که آن ها تنها کسانی بودند که در این جهان زندگی می کردند.

 

[آبی.م]

«جین ایر» و «آقای روچستر» در کتاب «جین ایر»​

«جین» معلمی خوش قلب است و «آقای روچستر» مردی اسرارآمیز و ثروتمند که ارباب عمارت «ثورنفیلد هال» است؛ عمارتی که «جین» در آن کار می کند. اما اتفاقات شوکه کننده ای در راه هستند که مسیر زندگی شخصیت ها را دگرگون می کند. هر چه این دو شخصیت در مسیر سخت و ناهموار زندگی خود پیش می روند، یک نکته برایشان بیشتر و بیشتر آشکار می شود: اگر عشق حقیقی باشد، بر همه ی موانع غلبه می کند.

ولی آن صدا را شنیده بودم. هرچند که هیچگاه امکان این که بدانم آن صدا از کجاست، وجود ندارد. ولی آن صدا متعلق به یک انسان بود. انسانی که می شناختم و دوستش می داشتم. صدایی که برایم آشنا بود. آن صدای ادوارد فیرفاکس روچستر بود. صدایی که سخت وحشت زده بود و مرا به کمک خود فرا می خواند.

 

[آبی.م]

«دِیزی بوکانن» و «جی گتسبی» در کتاب «گتسبی بزرگ»​

داستان «دِیزی» و «گتسبی» یکی از تراژیک ترین داستان های عاشقانه در دوران مدرن است. شاید تأثیرگذارترین جنبه ی ماجرای آن ها این باشد که رابطه ی این دو شخصیت به نوعی نمادی از روابط دنیای امروز است: آسیب دیده از جاه طلبی، خودخواهی و بی اعتمادی. واضح است که چنین رابطه ای، به خوبی و خوشی تمام نمی شود اما همراه شدن با «دِیزی» و «گتسبی» در مسیر عجیب و پرتلاطم عشقشان، هنوز هم بی نهایت لذت بخش باقی مانده است.

قلبش تند و تندتر می زد. صورت سفید دِیزی در مقابل صورتش قرار گرفت. می دانست اگر این دختر را ببوسد و خیالات نگفتنی اش را برای همیشه به عقد نَفَس فانی او درآورد، افکارش دیگر هیچگاه مانند فکر خدا مغشوش نخواهد بود.

​

 

[آبی.م]

«پاریس» و «هلن» در کتاب «ایلیاد»​

یکی از شاهزادگان تروآ به نام «پاریس» عاشق و شیفته ی «هلن» شده است: زیباترین زن که با شاهزاده ای آخائی به نام «منلائوس» ازدواج کرده است. این ماجرا بزرگ و بزرگتر می شود تا این که در نهایت به «جنگ تروآ» و نبرد نهایی میان «هکتور» و «آشیل» می انجامد. عشق «پاریس» و «هلن» باعث کشته شدن افراد زیادی می شود اما این دو شخصیت، هیچ وقت پشت یکدیگر را خالی نمی کنند.

پاریس که می آمد، در سرای پر مهر و محبت دوستش فرود آمد، و دستی را شرمسار کرد که به او غذا داده بود، زنی را دزدید و بربود. چون منلائوس به خانه بازگشت و هلن را در خانه نیافت و دانست که از آنجا رفته است، از تمامی مردم یونان خواست به او کمک کنند. کدخدایان و سرکردگان به ندای او پاسخ دادند، زیرا همه عهد بسته بودند به او کمک کنند. آن ها با علاقه و شور تمام آمدند تا در این مأموریت بزرگ با وی همداستان شوند، از دریا بگذرند و تروآی نیرومند را خاکستر کنند.

​

 

[آبی.م]

«فلورنتینو اریزا» و «فرمینا دازا» در کتاب «عشق در زمان وبا» ​

داستان این رمان به دو شخصیت با نام های «فلورنتینو» و «فرمینا» می پردازد که در جوانی عاشق هم می شوند. پدر «فرمینا» با این رابطه موافق نیست و تلاش می کند که دخترش از «فلورنتینو» دل بکند. اما وقتی «فرمینا» به عشق خود وفادار می ماند، پدر کل خانواده را به شهری دیگر می برد. اما این کار فقط عشق «فلورنتینو» و «فرمینا» را پرحرارت تر از قبل می کند. عشق «فلورنتینو» به «فرمینا» نمادی از تعهد و وفاداری این شخصیت است، که سال ها بعد به گونه اب به ثمر می نشیند.

مرد به رغم چندین عشق طولانی و پرمخمصه، یک بند فقط به او فکر کرده بود و پنجاه و یک سال و نه ماه و چهار روز سپری شده بود. لزومی نداشت تا مثل زندانی ها روی دیوار سلول هر روز خط بکشد تا زمان را به خاطر داشته باشد و قاطی نکند.

 

[آبی.م]

«هملت» و «اوفلیا» در کتاب «هملت»​

این اثر که یکی از بهترین نمایشنامه های «شکسپیر» به حساب می آید، به شخصیتی با زخم های روانی می پردازد که پدرش، توسط عمویش «کلادیوس» به قتل رسیده است. در سراسر داستان، تنها کسی که بدون شک و تردید به «هملت» وفادار می ماند، کسی نیست جز «اوفلیا». اما «هملت» به خاطر ذهن شکنجه شده ی خود نمی تواند این موضوع را متوجه شود. مرگ پدر «اوفلیا» و رفتارهای عجیب و غریب «هملت» با او، مسیری تراژیک را برای این شخصیت رقم می زند. عشق «هملت» و «اوفلیا»، پیچ و خم های تاریک و جذابی دارد و در ذهن مخاطبین ثبت می شود.

آن زمان که روح عزیزم، عروسِ انتخاب بود، و می توانست در میان مردان تمییز دهد و انتخاب کند، تو را برای خود برگزید، زیرا تو در نهایتِ دردمندی، در مقابل درد می ایستی؛ مردی که نکوهش ها و نرمی های زمانه را با منتی یکسان می پذیرد.

 

[آبی.م]

«هرماینی گرنجر» و «رانلد ویزلی» در کتاب «هری پاتر»​

این دو شخصیت به ما یاد می دهند که عشق قرار نیست همیشه رویایی و راحت باشد. اما همه چیز خوب است وقتی یکدیگر را در کنار هم دارید، حتی اگر در حال نبرد با «ارباب تاریکی» باشید! آن ها مدام با هم دعوا و مشاجره می کنند اما همیشه در نهایت، هدفی مشترک دارند. «هرماینی» بی نهایت باهوش است و به همان اندازه شجاع و سرسخت، و «ران» نیز پسر خوش قلب و بامزه ی گروه جادوگران محبوب «جی کی رولینگ» به شمار می آید.

هرماینی پرسید: «تمرین چطور بود؟» هری گفت: «خب تمرین...» ران حرفش را قطع کرد: «کاملا افتضاح بود.» ران سپس روی صندلی کنار هرماینی لم داد. هرماینی همین که به او نگاه کرد، انگار یخش آب شد.