Rigina گفت:

سلام به ننويسنده عزيز
نام عنوان يك عنواني جذاب و و جزو عناوين خاص به حساب مياد
خلاصه اي كه انتخاب شده ژانر و كل محتواي رمان رو پوشش ميده و اين خيلي خوبه
به شخصا قلم نويسنده رو خيلي دوست داشتم و عملكرد خيلي خوبي در روايت داستان داشتن
صحنه ها و فضا سازي به شدت خيلي خوب انجام شده جوري كه قشنگ ميتونستم حسش كنم
اينكه نويسنده يك روايت واقعي رو نوشته و تونسته به اين خوبي شخصيت پردازي كنه, عاليه
طوري نوشته كه خواننده به خوبي ميتونه خودش رو توي اون مكان تصور كنه
نكته منفي من توي رمان نديدم
اميدوارم قلمتون مانا باشه

کلیک کنید تا باز شود...

پناه گفت:

سلام و عرض ادب
(لیلاخ: بزرگترین دشت حاصلخیز استان کردستان در شهرستان دهگلان)
نام رمان از همون اول برام یک معما شد که چرا لیلاخ؟
من از دشت‌های حاصلخیز و روستاهای زیبای لیلاخ دیدن کردم از دیدن مناظر زیباش واقعاً لذت بردم ولی برام جای سوال داشت که چرا همچین منطقه‌ای می‌تونه سوژه برای اسم رمان باشه که با خوندن مقدمه به منظورتون پی بردم.
نوشتن یک واقعیت، مخصوصاً یک واقعیت تلخ، واقعاً سخته ظرافت‌های خاص خودش رو می‌طلبه که به نظر، شما به خوبی از پسش براومدین، ولی نداشتن مقدمه خیلی توی ذوقم زد. امیدوارم زودتر در این باره اقدام کنید چون به شخصه مقدمه برام از اهمیت بالایی برخورداره.
در فضاسازی در زمان گذشته و بمباران سردشت به نظرم کمی، کم کاری کردید با بال و پر دادن بیشتر می‌تونستید رمان رو در اوج شروع کنید. ایده خوب و زیبایی دارید در برهه زمانی که همه به دنبال ایده‌های فانتزی و اجتماعی و جنجالی هستند، نوشتن از بمباران سردشت واقعاً برام قابل ستایشه؛ مخصوصاً با زبان کردی بیان کردن دیالوگ‌ها برای منی که مسلط به این زبان شیرین هستم خیلی جذاب و ماندگاره.
دوست عزیز بهتون تبریک می‌گم ذهنی خلاق و ایده‌ای ناب دارید امیدوارم به زودی شاهد موفقیت شما در همه زمینه‌های ادبی باشیم.
(یاحق)

کلیک کنید تا باز شود...

MAHYA گفت:

سلام دوست عزیز
قلم‌تون مانا❤️
درد و رنج مردم کرد و بمباران سردشت رو برای اولین بار با "درخت گردو" از عمق جانم لمس کردم، اما هیچ‌وقت هر چند درک بالایی داشته باشیم تا زمانی‌که توی اون موقعیت قرار نگیریم نمی‌تونیم فرد قرار گرفته توی اون موقعیت رو درک کنیم، و من آرزو می‌کنم مردم سرزمینم و مردم دیگر سرزمین های جهان، هیچ‌وقت در این موقعیت دیگه قرار نگیرند!
من با داستان‌تون اشک ریختم و درد مردم کردستان عزیزم رو با جان حس کردم.
امیدورام در پارت های بعدی بیشتر به قضیه‌ی بمباران و اوضاع و احوال مردم پرداخته بشه، هم اسم رمان‌تون عالیه و هم موضوع انتخابی‌تون؛ دیالوگ ها و فضا سازی ها هم عالی‌ان.
قلم‌تون ماندگار، بانوی ماندگار❤️🌹

کلیک کنید تا باز شود...

mojgan_a گفت:

سلام نویسنده عزیز
اول اینکه خیلی برام قشنگ بود که داستانت به زبان کردی نوشته بودی و زبان اصیل به خوبی در داستانت هویدا بود.
اما چرا لیلاخ؟ دلیلشو واقعا متوجه نشدم و نمی‌دونم به داستانت مربوط هست یا نه
مقدمه‌ای نداشتی متاسفانه و خلاصه و مقدمه یکی از اصول اولیه کار نوشتنه و امیدوارم جاش رو پر کنی
مشکلات مردم و خوندشون واقعا قلب رو آزرده می‌کنه
موضوع جذاب و خوبی رو انتخاب کردید اما توی فضاسازی کم کاری کردین و می‌تونستی شروع طوفانی‌تری داشته باشین و از جزییات بیشتر استفاده کنین این باعث میشه من خواننده بیشتر توی عمق داستان و درد مردمان کردستان برم و به خوبی درکشون کنم، اصل داستان نویسی هم همینه که آنقدر خوب و با جزییات باشه که خودت رو در موقعیت قرار بدی

موفق باشی ✨

کلیک کنید تا باز شود...

B3rivan- گفت:

درود، بسیار سپاس گذارم از نظر و نقد شما، ممنون از نگاه زیباتون!

درود؛ کم‌کم در سیر زمان همه‌چیز گفته خواهد شد، به دلیل مشغله‌های کاری-درسی نتونستم پارت گذاری کنم، به هر حال ممنون از نقد بسیار زیباتون!

درود؛ ممنون بابت نقد زیباتون، بله حتماً که این‌طور خواهد بود و بیشتر درمورد اون حادثه تلخ و همچنین کولبری دیاکو و دایان خواهم گفت.

درود؛ بله درسته، سعی کردم که حس‌های بیشتری برای نوشتنش به کار بگیرم، نویسندهٔ نوکاری هستم و همهٔ نوشته‌ها و به توصیف کشیدن مکان و احساسات و اتفاقات نتیجهٔ آموزشات آقای تابش هستند و سعی کردم از آموزشات ایشون‌ نهایت استفاده رو بکنم، که بازم جای بهتر شدن داره ولی خب به هرحال ممنون از نقد زیباتون!

کلیک کنید تا باز شود...