در ابتدا نگاهی مختصر به قالب و ژانر داشته باشیم :
قالب انتخابی شاعر غزل میباشد؛ توضیح مختصری در رابطه با غزل بدهم،
می بایست توجه کند تعداد ابیات بین 5 - 12 باشد هم چنین ابیات غزل هم وزن هستند و قافیه و ردیف مصراع های زوج با قافیه و ردیف مصراع اول بین اول همخوانی دارد. تمامی ابیات بین 5 تا 7 بیت بودند یعنی بصورت استاندارد نگارش شدند
همچنین شرط دوم قالب غزل، هم وزنی و موزون بودن ان به خوبی قابل رویت است
لحن و زبان شعر :
لحن انتخابی شاعر ادبی میباشد؛ و به خوبی در تمامی پارت ها به صورت هماهنگ و یکدست حفظ شده است
چیدمان واژگان شعر باعث زیبایی بافت شعر و زینت بخشی به ان شدند
هماهنگی بین واژگان و قافیه ها به خوبی مرتبط است
ارایه های ادبی:
استفاده از ارایه های ادبی در متون ادبی خصوصا شعر از واجبات ان است چراکه تار و پود محتوای اثر را تشکیل را تشکیل میدهد، علاوه بران باعث زیبایی میشود.
از شاعر انتظار میرود از ارایه هایی چون کنایه ، استعاره و... ارایه هایی که استفاده از انها بسیار است، بهره گیرد
در این زمینه خلاقیت و استفاده چندانی دیده نشد و شاعر در تمامی پارت از ارایه های یکسانی استفاده کرده است اما ارایه های استفاده شده قالب انتخابی همخوانی کامل را داشت و باعث مطلوب شدن سطح ان میشود
ظاهر و موازین شعر :
شاعر باید وزن و اهنگ شعر را طوری رعایت کند که شعر موازین و دارای قافیه باشد
بیشتر این اهنگ و وزن را بصورت ردیف مشاهده کردیم یعنی در بعضی پارت ها اصلا قافیه وجود نداشت
اما در حالت کلی مطلوب بود
روش ترکیب شعر :
شاعر باید اشعار را در یک دسته نگارش کند و بین انها هماهنگی و یکدستی برقرار کند.
همچنین باید سعی کند بافت را به خوبی حفظ کند؛
در تمامی سیر تالیف شعر بصورت عارفانه ، عاشقانه ، پایداری و... بوده است و به خوبی حفظ شده
نوع شعر :
ادبیاتی که شاعر برای سرودن انتخاب کرده است ادبیات حماسی میباشد
در این نوع ادبیات بیشتر به تاریخ یک ملت با حوادث تلخ ان پرداخته میشود ، شاعر به خوبی توانسته اشعار خود را مرتبط با نوع ادبیات انتخابی نگارش کند
@سبحان جان
سلام و عرض ادب ممنون از نقد زیباتون 🌹
ولی من در تمام شعر ها از قافیه استفاده کرده ام و بعد از قافیه ردیف می آید با این همه ممنون از نقدتون
