همگانی دلنوشته های طنز شما

[رجینا]

سلام خدمت کاربران عزیز

در این تاپیک قراره دلنوشته های طنز به سبک جدید بنویسید

دلنوشته هایی از خودتون به این صورت که میتونید هر موضوعی رو تبدیل به طنز کرده

و از اون یک دلنوشته ی زیبا بسازید
و همينطر ميتوانيد دلنوشته هاي طنزي كه كشف ميكنيد هم به اشتراك بزاريد

منتظر همکاری شما هستم​

 

[رجینا]

عطر نفسهایت نفسی تازه به من می بخشید

اگر ؛

دندانهایت را مسواک می کردی !

 

[رجینا]

گفتم با آن لب‌های سرخت دلم را نلرزان.
نفهمیدی که تشنه‌ی رنگ سرخشان هستم و رفتی...
رفتی و رژ صورتی زدی :|

 

[رجینا]

یک پر مو
یک دنیا دیوانگی
اینجا سرزمین من است پر از مردمان چشم چران:/

 

[رجینا]

نگاه می کنم! به عکسی که روی دیوار است و عکسی که در دستانم است! عکسی که خودم از تو کشیده ام، عکسی که زیبایی‌ات را به تصویر می کشد!
البته نمی دانم چرا در نقاشی من دماغت دیگر عقابی نیستو پلک هایت هم نیفتاده! لب هایت هم رنگ گچ ساختمان سازی نیست، انگار حوری بهشتی کشیده ام!

 

[مهرداد معتمدالسادات]

خنده های ترشی خیار!

سلام به دنیای عجیب و غریب، جایی که حوادث روزگار گاهی با ما شوخی می‌کنند،اما نه شوخی‌های معمولی، شوخی‌هایی با طعم ترشی خیار!
دوستان؟ آه، آن‌ها فقط در انتظارند تا با خنجرهای پلاستیکی‌شان، کیک تولدمان را ببرند و خانواده؟ خب، آن‌ها گاهی اوقات فقط می‌خواهند رمز وای‌فای‌مان را بدزدند. زندگی گاهی اوقات سخت می‌شود، مثل سعی کردن برای باز کردن درب شیشه‌های ترشی جدید - تقریباً غیرممکن!
و در جامعه؟ ما باید برای هر چیزی، از یک جای پارک خوب گرفته تا آخرین قطعه پیتزا، مبارزه کنیم. گاهی اوقات باید باج بدهیم، مثل وقتی که برای خریدن آرامش، به خواهرزاده‌مان اجازه می‌دهیم با تبلت‌مان بازی کند. و در نهایت، ما گاهی اوقات خودمان را فدا می‌کنیم، مثل وقتی که آخرین قطعه شکلات را به دوستمان می‌دهیم، فقط برای اینکه ببینیم لبخند بزنند و منتظر می‌مانیم، نه برای عجل، بلکه برای فصل جدید سریال مورد علاقه‌مان !
پس بیایید با هم بخندیم به این دنیای عجیب و غریب، جایی که تنها چیزی که مطمئن هستیم، این است که هیچ چیز مطمئن نیست.
جز شاید ترشی خیار، آن همیشه خوشمزه است !
بیایید ادامه دهیم به این سفر طنزآمیز با ترشی خیارشور:
پس از آنکه ترشی‌های زندگی ما را به چالش کشید، حالا وقت آن رسیده که ببینیم چطورمی‌توانیم درمنطقه امن خودمان ، یک جشن تنهایی بگیریم .
یک جشن با کیک، نوشیدنی و البته ، یک دی‌جی مجازی که فقط آهنگ‌های شاد پخش می‌کند! اما انسانیم ، نه؟ و انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند.
پس حتی دراوج تنهایی‌مان، بازهم به دنبال یک شبکه وای‌فای قوی برای اتصال به دنیای بیرون هستیم . یک جنگ درونی داریم، مثل انتخاب بین تماشای فیلم درنتفلیکس یا رفتن به یک مهمانی واقعی . کشمکشی غیرقابل باور، مثل تصمیم گیری برای خوردن یا نخوردن آخرین قطعه پیتزا و درنهایت، ما همیشه درحال معاشرت هستیم، حتی اگرفقط با گیاهان آپارتمانی‌مان باشد. ما می‌خندیم، می‌گرییم و گاهی اوقات، فقط سعی می‌کنیم به گیاهانمان توضیح دهیم که چرا آن‌ها بهترین شنوندگان هستند:
پس بیایید قدردان مناطق امن خود باشیم، حتی اگر آن منطقه فقط یک گوشه راحت در کافه‌ای باشد که در آنجا می‌توانیم با یک فنجان قهوه و کتاب خوب، به دنیای بیرون لبخند بزنیم.​