گاهی کلمات و واژه ها در آغوش هم فرو می روند و زیباترین عشق بازیهای افلاطونی و اساطیری را رقم می زنند که شاید دوباره در واقعیت چشیده شود...
و این واقعیت دارد که هنوزم هم عشق واقعی وجود دارد
و جولان می دهد با طنازی ودلبری وگاهی یاغی گری وسرکشی
چون ماهی در دستان لیز است و فراری
وگاهی افسار گسیخته چون اسبهای وحشی ورام نشدنی...
خوشا بحال کسانی که ماهی را نه در تنگ بلکه در دریای وجودشان رها کردند.
خوشا بحال کسانی که افسار عشق لجام گسیخته را رام کردند و فقط درمالکیت خودشان هست وتمام.