نقد دلنوشته میپرسی دوستت دارم؟
عنوان:
"میپرسی دوستت دارم؟" عنوان منتخب توسط نویسنده میباشد. متشکل از 3جزء معنی دار.
نویسنده عنوان را پرسشی بیان کرده است و میخواهد با مخاطب از طریق یک پرسش کنایی و غم آلود ارتباط بگیرد.
از لحاظ معنایی و مفهومی به وضوح روشن است که این عنوان با حالت کنایی و خیلی دقیق تر با حالت کنایی آمیخته با غم مطرح شده است. عاشقانه ای که از دل آن تراژدی روییده...
عنوان با ژانر و محتوا در ارتباط میباشد. از اندازه ی نسبتا استانداردی برخوردار است و به راحتی در ذهن خواننده ماندگاری ایجاد میکند.
ژانر:
ژانرهای برگزیده نویسنده به ترتیب "عاشقانه" و "تراژدی" میباشند.
هردو ژانر هم در عنوان، هم در مقدمه و هم درکل محتوا قابل درک هستند.
مقدمه:
سرآغاز دلنوشته باید به خوبی مخاطب را جذب و موضوع را تا حدی روشن کند.
از من میپرسی که دوستت دارم؟
نمی‌توانم جوابت را دهم...
نمی‌توانم با هیچ زبانی شرح دهم،
راز دلم با خاموشی من، آشکار است؛
آه سوزانم از سر نهان، خبر می‌دهد.
مگر مرا نمی‌بینی که در ان لحظه‌ای که محو مژگان تو شده‌ام
مانند پرنده‌ای آزاده در هوا پر و بال می‌زنم ؟
مقدمه در راستای ژانر و عنوان مشخص شده، شروع خوب و دلنشینی دارد. در این قسمت ما متوجه میشویم که شاهد دلنوشته ای خواهیم بود که از زبان شخصی مایوس است که سختیها و تلاش هایش در رساندن منظور "عشق" بی ثمر بوده است.
قصد و هدف نویسنده مشخص است! در این دلنوشته مخاطب با اسرار دل او(نویسنده) که به قول معروف دیگر جان به لبش رسیده است، قرار است همراه باشد...
مقدمه اندازه ی استانداردی دارد. جملات همدیگر را تایید میکنند، باهم در ارتباط هستند و همگی یک مفهوم و منظور را نطق میکنند.
آرایه های استفاده شده در حد مطلوب میباشد. نه خیلی زیاد که خواننده را از ادامه ی خوانش آن منصرف شود و نه خیلی کم که حالت روزنامه ای به خود بگیرد.
ساختمان دلنوشته:
کلمات استفاده شده در متن همچون عنوان در سطح قابل مفهوم و پارسی هستند.
جمله بندیها ساده اما احساسی نوشته شده اند. اکثر پارتها به یک معنا هستند. فقط طرز بیان فرق میکند.
مهارت نویسنده در استفاده از کلمات متنوع تقریبا بارز و بیان است. پیشنهاد من این است که نویسنده از شبکه معنایی گسترده ای استفاده کند..
ساختمان اثر بهتر است ادبی باشد و از عامیانه نویسی پرهیز شود. این نکته به خوبی رعایت شده بود.
آرایه:
آرایه های ادبی زینت بخش دلنوشته هستند و استفاده از آنها در دلنوشته الزامی ست.
نویسنده به طرز زیبایی و مطلوبی از آرایه های تشخیص، تشبیه، استعاره، پارادوکس و همچنین تضمینهای خوبی بهره برده است.
نگارش و صحیح نویسی:
به خوبی رعایت شده بود. فقط یک مورد نیاز به ویرایش داشت
تنها یک سخن بر لبانم جای می‌کنم
"جاری"
نقد کلی دلنوشته و سخنی با نویسنده:
نویسنده عزیز، جناب اهورا تابش;
دلنوشته ی "میپرسی دوست دارم؟" از همان عنوان شروع خوبی داشته است. گویا و واضح بیان کرده اید که این اثر همچون اثرهای درام و تراژدیک دیگر نیست. مجموعه ای بینظیر از سخنان ناگفته ی هر عاشقی.. آدم عاشق علاوه بر این که هرلحظه اش با عشق و خیالبافی میگذرد، یک لحظه هایی هم دارد که به شاکی بودن وی از معشوق خلاصه میشود.. این شاکی بودن را کمتر عاشقی میتواند بیان کند چون احتمال دلشکستگی معشوق در میان است و هیچ عاشقی خواستار متضرر شدن معشوق نیست..
نکته ی مثبت، درواقع پوئن مثبت اثر شما در این است که شکایت خود را هم با زبان عشق بیان کرده اید! این خود نشان از خلاقیت شما در طرز بیان است.
ممکن است افرادی باشند که بعد خوانش این دلنوشته بغض کنند و ممکن است افرادی هم مثل من که تیر عشق هنوز به گوشت و تنشان اصابت نکرده، احساس خاصی برایشان القا نشود ولی آنچه میان هردو گروه مشترک است، لذت بردن از این دعاوی عاشقانه ست!
قلمتان مانا و سبز
