😂 😂مثل خودتن
-
⭕نویسندگان عزیز توجه کنید برای تایید رمان خود در تاپیک زیر درخواست دهید.
انجمن نویسندگی | رمان نویسی | چری بوک
MAHANخب
- سلام پسر. یکم دیر کردم نه؟ چه خبرا؟
HADIS- لعنت بهت، معلوم هست داری چه غلطی میکنی مرد؟ فکر کردم موقع دید زدن یکی از اون دخترای خیابون مرده باشی!
MAHAN- به نظرم مردم. راستش تو راه با یه دختری آشنا شدم که انگار کل خیابون نه اصلا کل شهر به نام اونه.
HADIS- چی باعث شده فکر کنی اینقدر پولداره؟ ( خنده ) کمر باریکش مثلا؟!
MAHAN- میدونی اگر بخواییم معنوی نگاه کنیم یه جور دیگه میشه. مثلا کله پوکت رو از اندام بکش بیرون یه دقیقه. انقدر ذهن عمیقی داره که کل دنیا انعکاسی از حرفای اونه. قبل از اون شبیه سیاره‌ای بودم که خورشید چقدر بهش بتابه ذره‌ای واسه منعکس کردن نور نیست که سیاره بخواد روشن بشه.
HADIS- بیخیال پسر دور و برتو نگاه کن وسط برنامه رادیویی منظومه شمسی نیستی. تو شبیه کسی هستی که انگار از ملاقات با آفرودیتا برگشته! چطور با هم آشنا شدید؟
MAHAN- لازم نیست حتما بری منظومه رو از نزدیک ببینی و متوجه بشی وای زمین خیلی بهتر بود. حالا برگردی یا بمیری مونده. من منظومه رو تو چشمای اون پیدا کردم و فهمیدم دارم تو مدار چشماش میچرخم. تو نمیفهمی عقلت اندازه جلبک مونده هنوز.
MAHAN- خب دیدم داره کتاب میخونه ما تو سالن انتظار بودیم تا نوبت مشاوره برسه. رفتم پیشش نشستم و درباره کتاب ازش پرسیدم
HADIS- اوکی آقای فضانورد، میتونم از مدار چشماش نجاتت بدم یا برای شام دیر میرسی؟ بچه ها منتظرن.
HADIS- باید حدس میزدم اونم مثل تو باید علاقه مند به خوردن کتاب توی وعده های غذاییش باشه. اون چه شکلیه؟ یه دختر عینکی دبیرستانی با کک و مک های فانتری؟
MAHAN- شام؟ کلا نمیام. تا وقتی اون هست چرا تو؟ از قیافش بهت نگفتم. لباش مثل گیلاس باغه قدم نرسید بچینم ولی داشت مثل الماس سرخ خودنمایی میکرد. بیا درباره چشماش حرف نزنیم میتونم نویسنده بشم حتی. صورتش از ورق نازک سفید هم سفیدتر بود... یا گلبرگ، حتی دلت نمیاد بهش دست بزنی . ولی من با اون مژه‌های فرش بود که پرپر شدم .
HADIS- این واقعا وسوسه انگیزه پسر، تو که برای شام به چیدن گیلاس از باغ عدن اکتفا نکردی؟
MAHAN- من که میدونم داری از حسودی میترکی که تیکه میپرونی. کتاب خوردن بهتر از قورباغه‌های شکم پری هست که هربار واسه تنوع نوش جان میکنی.
MAHAN- وسوسه فقط بخشی از ماجراس. بعد اینکه باهاش سالسا برقصم میریم رستوران شام میخوریم. بعد به چهرش زل میزنم که موقع ادای کلمات به هیجان میرسه. انگار با نت به نت و وزن کلمات همراه میشه. یهو میخنده و یهو اخم میکنه. گاهی هم واسه یه مدت کوتاه زل میزنه به نقطه‌ای و آروم از چیزی که واسش دلخراشه حرف میزنه اما سریع تغییر جهت میده و باز میخنده
HADIS- لبای اون قورباغه کمتر از منظومه شمسی تو نیست؛ من امشب درخشش رو از آپارتمان روبه رویی حس میکنم. تو کجایی؟ هنوز در انتظار مشاوره ای که قرار نیست بری؟
MAHAN- ما تو ساحلیم. رفته بود شنا کنه و هنوز نیومده. اینجا هم پری دریاییه...
HADIS- هوممم لعنتی من باید خودم به اون مشاوره‌ی کوفتی میرفتم.
MAHAN- حالا زیاد نسوز. تو برو به دخترای کمر باریک دورت برس
خب نوبت توعه
دیرینگ!